Ciężki los człowieka,
co patrzy z daleka,
na przyjaźń i miłość
i żywota zawiłość.

on - sam w ludzi tłumie
tylko smutek czuje.
żal mu życia swego,
osamotnionego.

czuje się wzgardzony,
czuje odrzucony.
nie może polubić
to może go zgubić
nie może pokochać,
zostaje mu szlochać.
płakać się wstrzymuje,
bo się znów zdołuje,

nikt z nim nie pogada
czy to tak wypada?
nikt się nie przyznaje,
czy to takie obyczaje?
że głupszy uważają,
za lepszych się mają.
czy to tak uchodzi?
czy to tak się godzi?

on powtarza: „dobrze będzie”.
i powtarza ciągle, wszędzie.
mimo swej udręki,
mimo swojej męki.

i samotność go wznosi,
na skrzydłach unosi
i samotność go zrzuca,
swe skrzydła porzuca.

Najbardziej kocha się tych ludzi i te sprawy,od których bieg życia kazał nam odejść!

Tęsknię "sarenko niebieskooka"!

Tęsknie.....................

Stąpam po tafli wody
bezkresnego oceanu
połyskującą skrzącą
jak mika falą.
Fale muskają
kroplami po czole,
skroniach i powiekach.
Nie bronię się..!
Bo takie są prawa natury.
Stąpam po tafli
i szukam ciebie
by odnaleźć coś...
z dawnego życia,
spragniona... samotna... smutna

Szczęście...
Te kilka liter które potrafią zmienić komuś życie...
To te krótkie chwile, które pozostają w pamięci...
Wspólne marzenia...
Wymiana spojrzeń,
dotyk dłoni...
bliskość drugiej osoby...
Świadomość że komuś na Tobie zależy...
To wszystko, a nawet jeszcze więcej
Sprawia że człowiekowi chce się żyć
Daje mu skrzydeł i wiary do życia...
Daje mu poczucie, że jest ktoś komu może zaufać...
Ktoś, komu może powierzyć swoje maleńkie serce...
Serce, które zawsze będzie tęsknić i kochać...
Tak łatwo być szczęśliwym, gdy ma się dla kogo żyć!
Lecz ciężko się podnieść gdy to wszystko się traci...
Gdy odejdzie ktoś na kim nam zależy...
Wtedy te kilka liter traci sens...

Dom pełen ludzi - ja sama
Płaczę - ale nikt mnie nie widzi
Krzyczę - ale nikt mnie nie słyszy
Odchodzę - ale nikt mnie nie zatrzymuje
Moja dusza umiera - ale nikt jej nie ratuje
Ciemna noc, a wokół nic i nikt
tylko ja, mój ból i moje łzy...

TĘSKNIE...