Wojtuś Grochowski

Witaj, Kochanie...
Dziś mam pustkę w głowie, w sercu, ogólnie jakoś tak nie bardzo...
Przez tych kilka dni zauważyłam, jak wielu ludzi nie potrafi wprost mówić o Tobie, nawet w rozmowie zainicjowanej przeze mnie. Wolą określać Cię jako Mały, zamiast po imieniu, Twój grobik nazywają "tam na cmentarzu"... Wiem, że to niecodzienna sytuacja, nie tylko dla mnie, jednak nie rozumiem takiego wyparcia. Dla mnie jest ono bolesne. Przecież Ty byłeś, istniałeś naprawdę, a Grobik na cmentarzu tylko to potwierdza... Ciężko mi uczestniczyć w tego typu rozmowach, mimo że staram się nakierować innych na właściwy (mój) sposób wyrażania się o Tobie...
Jedyne, co wiem teraz to to, że na siłę i tak nic nie zmienię. Trzeba czasu, żebym ja się z tym oswoiła, a tym bardziej inni, którzy w pewnym sensie wypierają z rzeczywistości fakt Twojego istnienia... Nadal niestety krąży przekonanie, że o "takich sprawach się nie rozmawia". Wydarzają się, no trudno, ale po co o tym mówić? Błąd! Trzeba mówić! Nie można pozwolić sobie na milczenie, bo tak wygodniej, bo to trudny temat... Trzeba mówić, chociażby dlatego, by nie zapomnieć.


Podoba Ci się Twój grobik? Staraliśmy się z Tatą, jak umieliśmy najlepiej, Braciszek też pomagał:)
Za niedługą chwilę znów będziemy u Ciebie, zapalimy nowe światełka (to zadanie Braciszka), pograbimy.
Tęsknię za Tobą...
Całuję w stópkę ;* Mama

Nie płacz kochana Mamo
Ja patrzę na Ciebie co rano.
Jak tylko oczka otworzę
I skrzydła anielskie rozłożę
To zaraz lecę do Ciebie
Pomimo, że jestem tu- w Niebie
Lecę, by Ciebie utulić,
Do serca mego przytulić
Głaskać Twe włosy rozwiane
I skleić serce złamane.
I znajdziesz mnie w listku na drzewie
I wiatru ciepłym powiewie
I w jasnym słońca promieniu
I w ptaku co siadł na ramieniu.
W tatrach i szumie morza
W tęczy łuku, barwnym jak zorza
W tatusia czułym uścisku
Bo jestem tak bardzo blisko...
I śpiewam Ci liści szelestem
I kocham - przy Tobie jestem
W zachodzie i wschodzie słońca
Ja będę z Tobą do końca...

______ ×§× ×§× ×§×
_____ ק×_____)_____ק×
___ק×_______((_______ק×
__ק×________(,)________ק×
_ק×________(,,,)________ק×
_ק×_______,/,|,,_______ק×
__ק×_____[_____]______ק×
___ק×___[_______]___ק×
_____ק×_[_______]_ק×
______$$$$$_____$$$$______
__? $$$$$$$$$_$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
__? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
____? $$$$$$$$$$$$$$$$_?
______? $$$$$$$$$$$$_?
________? $$$$$$$$$_?
__________? $$$$$_?
____________? $_?


W tym szczególny dniu zapalam Ci swiatelko mojej pamieci(*)(*)(*)

______ ×§× ×§× ×§×
_____ ק×_____)_____ק×
___ק×_______((_______ק×
__ק×________(,)________ק×
_ק×________(,,,)________ק×
_ק×_______,/,|,,_______ק×
__ק×_____[_____]______ק×
___ק×___[_______]___ק×
_____ק×_[_______]_ק×
______$$$$$_____$$$$______
__? $$$$$$$$$_$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
__? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
____? $$$$$$$$$$$$$$$$_?
______? $$$$$$$$$$$$_?
________? $$$$$$$$$_?
__________? $$$$$_?
____________? $_?


W tym szczególny dniu zapalam Ci swiatelko mojej pamieci(*)(*)(*)

______ ×§× ×§× ×§×
_____ ק×_____)_____ק×
___ק×_______((_______ק×
__ק×________(,)________ק×
_ק×________(,,,)________ק×
_ק×_______,/,|,,_______ק×
__ק×_____[_____]______ק×
___ק×___[_______]___ק×
_____ק×_[_______]_ק×
______$$$$$_____$$$$______
__? $$$$$$$$$_$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
_? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
__? $$$$$$$$$$$$$$$$$$$_?
____? $$$$$$$$$$$$$$$$_?
______? $$$$$$$$$$$$_?
________? $$$$$$$$$_?
__________? $$$$$_?
____________? $_?


W tym szczególny dniu zapalam Ci swiatelko mojej pamieci(*)(*)(*)

Dla Ciebie aniołeczku malutki najjaśniejsze ((**))((**))((**))

Wojtusiu piękna iskiereczko, mamy Promyczku Wysyłam kolorowe światełka do nieba ((**)) ((**)) ((**)




nie wiem czy mama wie że jest forum dla rodziców po stracie - dlaczego. Tak pięknie pisze do swego aniołka ...

Wojtuniu, jutro Twoje święto. Nigdy nie pomyślałabym, że będziesz je obchodził tak szybko...
Zaraz będę u Ciebie na cmentarzu, żeby zrobić porządek z kwiatkami, które niestety, mimo moich starań, nie wytrzymały mroźnych już nocy i zrobiły się brzydkie... Szkoda, bo bardzo chciałam, żebyś miał jak najdłużej żywe białe kwiatki na grobiku. Do tej pory udawało się, jednak idzie zima i nie wygram z mrozem... Obiecuję, że te sztuczne to tylko tymczasowo. Nie lubię ich, ale nic innego nie wymyślę. Jak już miną zimne noce, zaraz dostaniesz piękny bukiet świeżych i pachnących kwiatków. Bo tylko takie pasują do Twojego maleńkiego grobiku...
Dziś jest mi bardzo ciężko, a jutro... (przypomnij mi o chusteczkach...)
Kocham Cię, mój Promyczku.
Całuję w stópkę ;* Mama

Droga Mamo Wojtusia, Choć się nie znamy bardzo wzruszyły mnie Twoje listy do synka. Zapewne nie jestem w stanie zrozumieć bólu, jaki czujesz. Chciałam Ci napisać, że jest jednak ktoś, kto w pełni Cię rozumie. Mam na myśli Boga – On również stracił Syna. Na kartach Pisma Świętego On sam zachęca nas, abyśmy powierzali Mu każdą swoją troskę, bo jest „Ojcem tkliwych zmiłowań i Bogiem wszelkiego pocieszenia.” Zapewnia, że „jest blisko tych, którzy serce mają złamane, a zdruzgotanych na duchu wybawia.” Chciałabym Cię serdecznie zachęcić, abyś rozmawiała w modlitwie z naszym kochanym Ojcem i szukała pociechy w Piśmie Świętym.

(*)(*)(*)