Rafał Wójcik

Dziś jest szczególna data z dwóch względów.Juz dwadzieścia miesięcy mineło jak jesteś nieobecny wśród nas. Wierzę jednak bardzo ,że tylko fizycznie Cię nie ma , jednak duchowo Jesteś ciągle z nam. Beni był dziś bierzmowany i wspominał jak zawsze w takich dniach , że wierzy również w to ,że byłeś razem z nim w tym jakże ważnym dla niego dniu.Tak jak przy jego chrzcie trzymałeś go na rekach, tak i dżiś stałeś obok niego i wspierałeś go duchowo. Proszę Cię bądż przy nim zawsze, wiem , że on potrzebuje Cię w szczególny sposób. Byłeś dla niego kimś bardzo ważnym. Wszyscy myślami byliśmy dziś z Tobą, wieerząc głęboko w to, że byłeś wśród nas. Bardzo Cię kochamy , w sercach naszych zostaniesz zawsze obecny.

Jedna chwila,
jedno mgnienie
I tylko garść prochu nikłego,
I tylko straszne wspomnienie,
I nic więcej, i tyle wszystkiego.
Pamiętam o Tobie w każdego dnia. Nie ma chwili żebym o Tobie nie myślała.Nawet nie wiesz jak byłoby cudownie gdybyś mógł być z nami.Człowiek nie potafi czasem cieszyć się życiem.W chwili gdy stracisz kogoś, kogo bardzo kochasz, doceniasz jak wiele warte jest życie i osoba, którą straciłaś na zawsze.

Tak smutno nam bardzo bez Ciebie,
A życie jest puste i nudne.
Ty Jesteś wśród aniołków w niebie,
Dni bez Ciebie są ciężkie i trudne.

Już prawie dwadzieścia miesięcy,
Jak nie ma Ciebie wśród nas,
My łzy wciąż wylewamy,
Nieubłaganie płynie ten czas.

Już wiemy, że do nas nie wrócisz,
Więc przybywaj czasem choć w snach,
By nas troszeczkę pocieszyć,
Namiastkę szczęścia nam daj.

Nie płacz za mną Przyjacielu,
Nie chcę żalu, nie chcę smutku.
Zapamiętaj tamtą chwilę,
którą nazwiesz teraz krótką.
Miej w pamięci to, co dobre ,
Nie pamiętaj przykrych zdarzeń.
Uwierz w nowe, lepsze jutro,
Kochaj, żyj dla swoich marzeń.
Ja nie znikam – pozostaję,
W Twoim jutrze, Twoim życiu.
Noś mnie w sercu, w swej pamięci,
Ból zaniknie - będzie ciszą.
Nie płacz za mną Przyjacielu,
Już mi dobrze - tam daleko.
Gdy spotkamy się z ponownie
Złączy nas to samo – Niebo.

Na starej fotografii
ciągle żyją bliscy.
Ich twarze nadal jasne
a oczy uśmiechnięte.
Odchodząc po kolei
odeszli całkiem wszyscy,
wspomnienia zostawiając
niczym relikwie święte.

Mieszkają w naszym domu,
na półce, na komodzie.
Zerkając ciepłym wzrokiem
na pośpiech stres i łzy.
Zapominamy czasem,
że z nami są na co dzień
i tam gdzie teraz oni
tam zamieszkamy my.

Każdego dnia patrzę na Twoje zdjęcie.Widzę Twoją roześmianą twarz i ciepłe oczy.Serce przeszywa mi ból.Miałeś jeszcze tyle do zrobienia.Zostawiłeś tylu wspaniałych przyjaciół, noi nas najbliższych Twojemu sercu.Nigdy o Tobie nie zapomnimy, o Takich ludziach jak Ty trzeba pamiętać.Myślę, że byłeś jednym z niewielu, potrafiłeś myśleć bardziej o innych jak o sobie i to należy cenić w Tobie najbardziej.Zawsze miałeś czas dla innych , choć miałeś go tak niewiele dla siebie.Kiedy stoję nad Twoją mogiłą, to ilość światełek , która się pali w podziękowaniu za to jakim byłeś człowiekiem świadczy o tym jak wiele ludzi o o Tobie pamięta. Dziękuję wszystkim za pamięć a Tobie za to ,że byłeś wspaniałym człowiekiem.

"Z nami tylko przez chwilę, z Jezusem na zawsze".Boże dlaczego tak musiało być, nie zrozumię tego nigdy.Tak dobrzy i życzliwi ludzie potrzebni są nam tu na ziemi.Świat się pomylił, to nie miało tak być.

Po pewnym czasie ból był tak wielki, że nie mogłam sobie poradzić ze wstawaniem rano i nadal nie mogę...

Byli tacy ludzie o których pamiętać trzeba...

I znowu piszę do Ciebie w nadziei,że możesz odczytać moje mysli. Piszę bo jest mi lżej ,bo to tak jakbym rozmawiała z Tobą każdego dnia. Może to dziwne ale czasami wydaje mi się, że mnie słyszysz i rozumiesz.Czuję jak mi pomagasz , jak układasz nasze plany.A może tylko tak mi się wydaje, ale nawet jeśli tak jest ,to wiara w to ,że jesteś gdzieś blisko, że mnie słyszysz i masz wpływ na to co robimy pomaga mi przetrwać. Brakuje mi Ciebie bardzo i teraz wiem jak bardzo Cię kochałam i że już nigdy kochać nie przestanę.