daremnie szukam
niewyjaśnionego...

DLACZEGO?

[*][*][*]
Anioł Stróż,
chyłkiem,
przeczytał kartę
z księgi mego przeznaczenia.
..........................
Teraz płacze.

Bo życie jak teatr jest,
gdzie co dzień na jego scenie,
grane jest słowo i gest.
Prawdziwe są tylko cienie.
Zostawiłeś całą przestrzeń
wypełnioną sobą.

MILIONY ŚWIATEŁEK DO SAMEGO NIEBA

Dzisiaj straciŁam moje dziecko
ludzie przyszli i zaplakali
próbowali coś powiedzieć
ja usiadłam , wbiłam wzrok w ziemie ,
Dzisiaj straciłam swoje dziecko.

Miesiac temu stracłlam swoje dziecko.
Wiekszosc ludzi odeszla ,
ci co pozostali-dzwonia i sa przy mnie .
A ja czekam,
aby obudzic sie z tego snu .
To nie może byc prawda . Chce krzyczeć.
Boze , pomoz mi , chce umrzec.
Miesiac temu straciłam swoje dziecko.

4 lata temu straciłam swoje dziecko.
Teraz ludzie, ktorzy przychodzili , odeszli.
Siedze i walcze calymi dniami .
Aby pokonać ten ogromny ból ,
Siedzę i spiewam wciaż tę sama piosenkę.
Dobry Boze , to było tak dawno temu.
4 lata temu straciłam swoje dziecko .

Dla mnie czas sie nie poruszyl .
Moje oczy wyplakaly dotad wiele lez.
Widać to wszystko w mojej twarzy.
4 lata roku temu straciłam swoje dziecko
A ja jestem uwieziona
w tamtym miejscu i w tamtym czasie
Dla mnie czas się zatrzymał
Bo ja,
STRACIŁAM SWOJE DZIECKO...DZISIAJ!!!!!!!!
I ból co we mnie trwa jeszcze większy
bo narasta z każdym dniem bez CIEBIE SYNKU .
Niech nikt mi nie mówi że czas leczy rany.



światełka do nieba dla CIEBIE
NIECH JE SZYBKO ZANIESIE WIATR KTÓRY
DZISIAJ WIEJE
A TWOICH NAJBLIŻSZYCH
SERDECZNIE POZDRAWIAM

Chwytam czas,
myśli krążą wokół Ciebie,
jesteś jak promień zawsze jasny,
jesteś w nim,
z wiatrem ranną rosą śpiewasz,
płyniesz w dal nieskończoną (*)

Seweryn Krajewski.

[*][*][*]

Joseph von Eichendorff

Na śmierć synka

Biją zegary z dala
w głębokie nocy dno,
lampa się w mroku spala
nad posłaną pościółką twą.

Tylko błądzi w żąłobnym lamencie
dookoła domu wiatr,
my - samotnością objęci -
słuchamy jego skarg.

I jest nam, jakbyś cichutko
zapukać chciał właśnie dziś,
jak ktoś, kto się zbłąkał na krótko
i - znużony - trafił do drzwi.

O nieszczęśni, nieszczęśni głupcy,
to myśmy w męce nad siły
zgubili się tutaj w pustce,
gdy ty dawno do domu trafiłeś.

MILIONY ŚWIATEŁEK DO SAMEGO NIEBA
A NAJBLIŻSZYCH Z CAŁEGO SERCA POZDRAWIAM