Marcin Kroplewski

Kiedy umierał trzęsła się ziemia
z bólu i w trwodze.
Gdy zmartwychwstał
Głaz ustępował na Jego drodze.
I wyszedł z grobu pełen triumfu
Mocy i chwały
Świat drżał z zachwytu
ptaki Hosanna Mu śpiewały.

Najbliżsi Jemu w trwożnej udręce,
W modlitwach trwali
I pół w nadziei i pół w zwątpieniu
Wyczekiwali
* Pieśń „ Alleluja , miłość trwa"

najjaśniejsze światełka do samego nieba

A twoim bliskim życzę
Radosnych świąt Zmartwychwstania Pańskiego
oraz błogosławieństwa Bożego
niech zmartwychwstały Chrystus obudzi w nas to,
co jeszcze uśpione,
ożywi w to, co jeszcze w nas martwe
i niech światło Jego słowa
prowadzi nas przez życie
IRENA

(*)

POBŁOGOSŁAW NAS PANIE
KIEDY SIĘ MODLIMY
KIEDY O DZIECKO
NASZE SIĘ MARTWIMY
POBŁOGOSŁAW NAS PANIE
W NASZYM BÓLU,TĘSKNOCIE
I ŁZACH
TY JEDEN WSZYSTKO WIESZ
I ROZUMIESZ NAS
PRZYJĄŁEŚ SYNKA NASZEGO
DO DOMU SWOJEGO
NIECH WIE ŻE KOCHAMY I TĘSKNIMY
NIECH BĘDZIE SZCZĘŚLIWY
KOCHAMY GO KAŻDEGO DNIA
KOCHAMY JEGO UŚMIECH
KOCHAMY GO CAŁEGO
KOCHAMY BARDZO KOCHAMY
NASZE DZIECKO
TO JEST NASZA
MODLITWA DO NIEBA KAŻDEGO DNIA
ALE TAK BARDZO NAM GO PANIE BOŻE BRAK
ALE TAK BARDZO NAM GO PANIE BOŻE BRAK
I TYLKO TY DAJESZ NAM TĘ SIŁĘ
ŻE TRWAMY IDZIEMY,MYŚLIMY,
I TY PODNOSISZ GDY UPADAMY.

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO SAMEGO NIEBA

POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH

(*)

Jesteś jak oddech ziemi,
Zroszonej rannym deszczem.
Jesteś jednym promieniem
słońca, Który świeci mi jeszcze.
Jesteś jak słowik, który
co dzień do mnie przylatuje.
Jesteś! byłeś i będziesz
I za to ci dziękuję.

Jesteś tam, gdzie nas wciąż jeszcze nie ma.
Twego życia – tu został nie dokończony poemat...
W sercu moim wyryte Twoje jest spojrzenie,
każdy dzień,twoje
gesty, czyny, nasze rozmowy ,
oraz twego głosu brzmienie.
Nie mogę mymi myślami uciec wstecz
To ból przeogromny
me myśli idą naprzód
ciągle szukają cię
a ciebie nie ma
wciąż nie ma synku
Nie widać dziś księżyca
ani gwiazd na niebie
nie widać CIEBIE
A w sercu smutek
i tęskota za Tobą.


Nie ten pierwszy ból jest największy,
lecz ten drugi i trzeci
i każdy następny dzień
który bez ciebie trzeba przeżyć
bo z każdym dniem ból narasta
to nie prawda że czas leczy rany
tej rany nie można uleczyć kochany.
To dziura w sercu.
Czy można żyć z dziurą w sercu ?
Spyta ktoś,
można,my matki sieroty żyjemy.
Chronimy swe rany,by nie zobaczył
ich nikt nie pożądany.

JAŚNIUTKIE ŚWIATEŁKA DO NIEBA


twoich najbliższych serdecznie pozdrawiam
przytulam,wspieram i dziękuję że są,
po prostu są to tak wiele znaczy, IRENA