Rozmowa z sercem

Gdzie odpoczniesz? Na wślanym piasku
czy na łące naszej, wśród jaskrów?
"Mogę tylko odpocząć w przeszłości",
Rzekło serce wyraźnie i jasno,
"Mogę tylko odpocząć w przeszłości",

Ależ jutro pogodniejsze i słodsze!
Nie chcesz wytchnąć w świecie?
"Już za późno.
O, Przeszłości, jak do ciebie wrócić,
O, Przeszłości, jak dociebie dotrzeć?..."

Serce, serce, musisz się uprościć!
Wpierw niech w tobie rezygnacja zagości,
Po czym raj ci się nowy otworzy.
Serce rzekło: "Biję dla Przeszłości!
Chcecie mnie głodem zamorzyć?"

Serce, uporem grzeszysz!
Serce, błądzisz w tęsknocie!
Choć jest wiele cudów w świecie Bożym,
Wiele dobra pośród wszechrzeczy,
Lecz Bóg dotąd Przeszłości nie stworzył
Jako miejsca powrotów i pociech...



Aniele boży
ty który prowadziłeś mnie
przez kładkę ciała
przez wodę ogień krew
przez ból i śmierć
przez upał i przez śnieg
nagle bezradny stoisz
przed jednym pustym domem

Inne przepaście znasz
nie te co pod stopami
matek opuszczonych

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO SAMEGO NIEBA

(*) WIECZNE, NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA PAMIĘCI - MARCINIE (*)


(*) (*) Sob. Niedz. PAMIĘTAM!

Przytul mój Boże, proszę przytul
Każdą we łzach i pogubioną
Przytul mój Boże, proszę przytul
Tę wyciszoną, ukojoną
Pozwól pogodzić się ze światem
Pokaż jak radość dojrzeć trzeba
Okaż nam swoje miłosierdzie
Odsłoń nam Panie skrawek nieba
Utul w ramionach, daj wytchnienie
Daj spokój i chęć dalszej drogi
Wiesz przecież jak rozdarte serce
Wiesz Panie jak splątane nogi
Trzymaj za rękę dobry Panie
Nie zważaj na to, że ktoś krzyczy
Wszak mamy prawo, smutne prawo
Do łez, rozpaczy i goryczy
Nie słuchaj, że ktoś się obraził
Na cały świat, na niebo, Boga
Wiesz przecież jak się trudno rozstać
Wiesz przecież jaka ciężka droga
Posyłaj Panie trochę częściej
Naszych Aniołów osobistych
Niech chociaż takie mamy stamtąd
Nie napisane do nas listy...

sercem zapalane światełka do samego nieba
DLA CIEBIE MARCINIE
SERDECZNIE POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH IRENA

(*) WIECZNE ŚWIATEŁKA TWOJEJ PAMIĘCI - MATCINIE (*)

W obłokach płynę
Przez tą godziną
Idę po kwiatów kobiercu
Do Ciebie Panie
W tym moim życiu
I mam Cię zawsze w sercu.
Przez łez dolinę
Wśród cierni płynę
Do Ciebie i z bólem w sercu
Przez mgieł dolinę
Modlitwą płynę
Do Ciebie w moim sercu
Zanim przeminę
Strumieniem płynę
Wśród cierni i kamieni
W słońcu przejrzystym
Spojrzeniu czystym
Gorącym serca drgnieniu
W blasku księżyca
W niebie świetlistym
W modlitwie co przemienia
W niebie gwiaździstym
Sumieniu czystym
I blasku Twojego spojrzenia.

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO NIEBA
DLA CIEBIE
A TWOIM BLISKIM WSPARCIE MOJEGO SERCA IRENA