(*) Światełka wiecznej pamięci (*)

Wiersz wyczytany w necie a tak wiernie odtwarza nasz świat.Ludzie ,którzy nie przeżyli takiej tragedii nie chcą mówić o śmierci, unikają tego tematu wręcz się go boją, myślą jak dobrze że mnie to nie dotyczy więc po co mam słuchać, mówić o tym, Jestem samotna wśród ludzi, poniekąd jest to mój świadomy wybór, wolę moją samotnię niż rozmowy o pogodzie… bo jakie ja mam prawo żyć normalnym życiem, kiedy moje dziecko nie żyje….

”Jest słoń w pokoju
Jest duży i ciężki i jest ciężko go obejść
my omijamy go mówiąc jak się czujesz?
odpowiadamy dobrze
i tysiąc różnych formułek
mówimy o pogodzie
mówimy o pracy
mówimy o wszystkim
z wyjątkiem słonia w pokoju
słoń jest w pokoju
wszyscy wiedzą że jest
myślimy o nim gdy mówimy
jest w naszej pamięci
dla nas jest to bardzo duży słoń
ale o nim nie mówimy
proszę wymów imię jego
proszę powiedz Ewa, Kasia lub Adam
proszę mówmy o słoniu w pokoju
jeżeli nie możemy mówić o śmierci
mówmy o życiu
powiedz Kasia i proszę nie odwracaj wzroku
potrzebuje Cię,ale ty odchodzisz
jestem samotna w pokoju
z moim wielkim słoniem.”

─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

……jak na deszczu łza

cały ten świat

bez Ciebie mój ANIOŁECZKU

nie znaczy nic ……

─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─
Przez piątek i sobotę mogę być niędostepna,ale zapewniam o swojej pamięci i modlitwie za nasze aniołeczki.
Pozdrawiam bardzo serdecznie.
Renia m.JARECZKA PYRSAKA

Wśród uśmiechniętych serc, otulonych w marzeń puchu.
Wśród rozkosznych słów, szeptanych łagodnie przy uchu.
Przedziera się Ona.

Naprzeciw wszystkim i wbrew wszystkiemu
Twardym, żwawym krokiem stąpa po ziemi.
Musi zdążyć nim mrok swą płachtę rozścieli.
Ze łzami w oczach, od stóp do głów w czerni.

W ręce dzierży kwiat miłości- małą różę czerwoną.


Gdy będzie już na miejscu, łza spłynie powoli.
Przypomni sobie uśmiech, ciepło Jego dłoni.
Lekkim ruchem granit oczyści,
A w jej oku kolejna łza zabłyśnie.

Drżącą dłonią zrobi miejsce małej róży czerwonej
Z tęsknotą nie radząc sobie, we własnych łzach utonie.
Złoży kwiat, powie „kocham cię synku i tak bardzo tęsknię”
Obróci się. Odejdzie-, bo nie może nic więcej.

Dla świata byłeś jego częścią
dla nas CAŁYM ŚWIATEM.

ŚWIATEŁKA DO NIEBA DLA CIEBIE
ŻADEN WIATR ICH NIE ROZWIEJE.
BO SĄ ZAPALANE SERCEM.

SERDECZNIE POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH

Obecność to tak wiele .......

Pamiętam Marcinku




Bliskich pozdrawiam i dziękuję ...

Zapaliłeś nade mną latarnię
- moją gwiazdę, mojego anioła -
i powietrzem od blasku upalnym
otoczyłeś jak murem kościoła

Zapaliłeś mi serce jak węgiel
a więc jestem i czekam co dalej -
czy przyjedziesz ognistym zaprzęgiem
jeszcze rozum jak siano podpalić

Swoim wiatrem po wargach mnie muśnij
i z niemego lamenty wykrzesaj
nie odkładaj niczego na później
na ciemności w płaczących bezkresach
na sąsiadów o oczach ogromnych
na języki co szyję oplotą
żółć kamienie odkłada na pomnik
Ty nie odłóż mi Siebie na potem

Zapaliłeś nade mną latarnię
jak nad stajnią w Betlejem ubogim
w mojej stajni tak samo jest marnie
ból w sercu i tęsknota w głowie

Nie zatrzymuj mnie tutaj bo po co
wszystkie miejsca już dawno sprzedane
nie chcę stać pod progami wśród nocy
i spod progów odchodzić co rano.

Raczej prowadź zaprzęgiem przez ciemność
w Twoje Progi przytulne przywołaj
Ty co palisz z litości nade mną
moją gwiazdę, mojego anioła.
Miłość to nie jest złudzenie
miłość to uczucie które wiecznie trwa
bo miłość to ból, tęsknota i cicho płynąca łza
złudzeniem zostały nasze marzenia
bo wszystkie bez ciebie są nie do spełnienia
miliony światełek do samego nieba dla ciebie Marcinie