Takie ciche, ciche święto,
Rozjarzone świeczkami,
Dzień, w którym serce pozdrawia,
Pamięta
Tych, co rozstali się z nami.

Święto rozsnute mgliście
Nad jesiennym, zadumanym światem,
Gdy żywi zmarłym dobrą myśl wyślą,
Zmiotą z grobu zeschłe liście,
Położą kwiatek.

Hanna Łochocka \\\"Dzień zaduszny\\\"

JAŚNIUTKIE ŚWIATEŁKO MEJ PAMIĘCI NIECH ZAWSZE PŁONIE ((*)).

Gdyby śmierci nie było , nikt z nas by już nie żył.
Przemijamy jak wszystko , by w ten sposób przetrwać.

ks. Jan Twardowski

Zapalamy światełko pamięci.

Ƙwiat dodający powagi.

Ƥochyl się nad zniczem,
a usłyszysz to ciche skwierczenie
topiącego się wosku.
נa to sobie skojarzyłem,
ze świerszczem który gra
ostatnią melodię życia.
Ȥapach chryzantem utrwala
taki czas zadumy i powagi.
Ƙwiaty zawsze dają radość,
a na grobie, nawet róża wyciśnie łzę.
Ɗla tych co odeszli, jest lżej, gdy widzą
że się o nich pamięta i ten mały ogień życia,
daje im poczucie więzi z żyjącymi.
Ɲiech ciepła aura tego dnia,
będzie z nimi jak najdłużej.

ℒe łzami w oczach stoję nad grobem,
w dłoniach mam znicz nie zapalony,
tyle tu światła i tyle ludzi
nad mogiłami pochylonych...

Ƥrzyklękam w ciszy nad ojca grobem,
jakbym zobaczyć chciała go z ukrycia,
o tyle rzeczy chciałabym go spytać,
lecz on już przeszedł swą drogę życia...

Ɯ zadumie snuję strofy modlitwy,
ukradkiem rękawem oczy wycieram,
z rozerwanego łańcuszka życia
w pamięci dni jak ziarenka zbieram...

Ɗziwnie tu ciepło,choć zimno zacina
i atmosfera jakby rodzinna
w kolorach tęczy mrugają lampki
choć ich tysiące, to każda inna...

Ƙażdą ktoś inny tutaj postawił,
by inne o bliskich wspomnienia utrwalić
i mi pozostało dziś,tak jak innym
światełko pamięci na grobie zapalić..

ƻycie jest jak płomień świecy...
Ƥowoli wypala się i gaśnie...
ℓecz pamięć o tych...
Ƈo odeszli nigdy w sercach nie zgaśnie...

Grobowa cisza panuje dokoła
nikt głośno nie mówi ani nie woła
i nawet dzieci ucichły krzyki,
wpatrzonych w na wietrze tańczące płomyki.

A każdy z ludzi poważny skupiony
w swej księdze życia przewraca strony,
radości i smutki przeżywa na nowo
w tęsknocie za bliską straconą osobą.

I choćby nam lat upłynęło tysiąc,
wydaje się wszystkim jak by to był miesiąc,
w smutku, tęsknocie błądzą wspomnienia,
tak bardzo daleko od śmierci, cierpienia.

Przeszłości cienie wśród mogił się snują
w powrotną drogę w zaświaty szykują,
tysiące światełek im drogę oświeca,
w gorących modlitwach Bogu poleca

Bo oprócz modlitwy im więcej nie trzeba
by mogły stanąć u progu Nieba.

Dzisiaj między chryzantemami,
Małą lampkę stawiam,
Migocze ciepłym blaskiem,
Sama z sobą rozmawiam.

Na cmentarzu płomyki złote
I groby w chryzantemach.
Ludzie przyszli tu z myślą o tych,
Których już nie ma.

\" CI KTÓRYCH KOCHAMY NIE UMIERAJĄ BO MIŁOŚĆ TO NIE ŚMIERTELNOŚĆ.\'\'

Powtarzaj ludziom, których kochasz, że ich kochasz. Miłość ludzi żywi się dobrymi słowami. I starsi, i dorośli, i potężni łakną dobrych słów.
(Oscar Wilde)

Jaśniutkie światełko mej pamięci zapalam, niech zawsze płonie ((*)).