FRANCISZEK SOBISIAK

Każdy zapali-świece,znicze...
Przyniesie kwiaty lub wieńce.
No i modlitwę,za pamięć
Niosąc Im to w podzięce.
Nikt nie zna dnia,ani godziny
I jest to pomysł sprawiedliwy.
Więc miej dobre serce
I dobro niech z niego nie uciecze.

Śpieszmy się wszyscy
w tak krótkim życiu,
dać to co jest najlepsze w nas.
Miejmy poczucie tego spełnienia,
że zdążyliśmy ze wszystkim na czas..

Nim Dobro odeszło,
w górę wzniosło ręce,
raz jeszcze najsłodsze
pokazało Serce.
I rzekło do ludzi:

"Jeśli ktoś z was zbłądzi,
lub w życiu ustanie,
do Serca niech spieszy,
w nim jego mieszkanie..."

Ƙiedy opuszczam bramy cmentarza,
i zmarłe dusze żegnam powoli,
Ɲie proszę ℬoga o życie,
lecz o to, czy za rok
Światełko zapalić mi
jeszcze pozwoli!

Ƙiedy opuszczam bramy cmentarza,
i zmarłe dusze żegnam powoli,
Ɲie proszę Boga o życie,
lecz o to, czy za rok
Światełko zapalić mi
jeszcze pozwoli!

Ơni też kiedyś przychodzili,
w zadumie,
ze wspomnieniami,
słowem modlitwy na ustach,
światełko pamięci niosąc,
w blasku którego
oblicza bliskich z zaświatów
lśniły uśmiechniętą fotografią,
ostatnią z życia doczesnego

odeszli...
zawołani donośnie
na czas odpoczynku
pod zimną płytą z kamienia,
świstem wiatru wśród nagrobków
zwiastują swoją obecność,
są teraz gdzieś wysoko,
radośni,
tam nas wyczekują.

Spoczywaj w pokoju.

ƻycie jest jak płomień świecy...
Ƥowoli wypala się i gaśnie...
ℓecz pamięć o tych...
Ƈo odeszli nigdy w sercach nie zgaśnie...