W Polsce, ale nie tylko, większość z nas przyzwyczaiła się do obecności osoby duchownej na pogrzebie - jako przewodniczącego całej ceremonii. Duchowni różnych wyznań są obecni na pogrzebach osób wierzących lub deklarujących się jako wierzące, które za życia pragnęły obecności kapłana na swoim pogrzebie.

Współczesne obchody Dnia Wszystkich Świętych są nam powszechnie znane. 1 i 2 listopada odwiedzamy cmentarze, gdzie kładziemy kwiaty i zapalamy znicze, mające być wyrazem naszej pamięci o tych, którzy odeszli. Dzisiaj przyjrzymy się, jak dawniej oddawano cześć zmarłym na ziemiach polskich.

Przesądy pogrzebowe i funkcjonująca do dzisiejszych czasów symbolika związana ze śmiercią i jej obrzędowością nie jest efektem zacofania, a raczej przywiązania ludzi do tradycji, która z szacunku przekazywana jest od wieków z pokolenia na pokolenie. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że pewne elementy uważane dziś za powszechne w pielęgnowaniu pamięci o zmarłych wywodzą się jeszcze z czasów i wierzeń plemion słowiańskich, zanim na naszych ziemiach zapanowała religia chrześcijańska.