Kiedyś jasno określona tradycją i normami towarzyskimi - dziś coraz częściej w jakimś stopniu nie tylko bolesna, ale i kłopotliwa. Żałoba - źródło wielu dylematów. Trudno się z nimi zmierzyć nie tylko w jednym artykule, ale przede wszystkim w życiu codziennym - tym bardziej, że związana jest z wieloma kwestiami.
Cmentarz nazywany jest - z języka greckiego - nekropolią czyli miastem umarłych. Jest w tym dużo prawdy, bo jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, ale cmentarze właśnie też mają swoje "życie", rozumiane może bardziej jako prawa - pisane i niepisane - oraz zwyczaje. Dla postronnego obserwatora każdy cmentarz wydaje się być taki sam, niezależnie czy znajduje się on na północy czy południu, na zachodzie czy na wschodzie Polski. Jednak po dłuższym spacerze jego uliczkami - w zależności od regionu - dostrzec można charakterystyczne cechy konkretnej nekropolii. Jedną z nich są pomniki nagrobne i obudowy grobów.
Rodzina to - według definicji - najmniejsza i jedna z najważniejszych grup społecznych. Porównuje się ją nieraz do kwiatu, który powołany jest, aby rozkwitać i owocować. W najbardziej oczywisty i dosłowny sposób to owocowanie ma miejsce wtedy, gdy na świecie pojawiają się dzieci. Kwestie związane z czasem ich przyjścia na świat są bardzo indywidualne - i decyzję o tym powinno się pozostawić najbardziej zainteresowanym czyli samym przyszłym rodzicom.
