Jeszcze kilkadziesiąt lat temu śmierć była niejako naturalnie częścią życia. Ludzie, zwłaszcza na wsiach, ale także w miastach żyli i umierali w swoich domach, często w otoczeniu Najbliższych. Oznaczało to, że fakt śmierci kogoś bliskiego był całkiem jawny, także wobec dzieci, które uczestniczyły w obrzędzie ostatniego pożegnania. To ułatwiało też funkcjonowanie członków danej rodziny w społeczności, w najbliższym otoczeniu. Wiadomo było kto umarł i gdzie - dlatego w dużej mierze udawało się uniknąć niezręcznych sytuacji, słów czy żartów wobec członków osieroconej rodziny.

Po pierwszym szoku, jakim jest zmierzenie się z faktem śmierci Bliskiej Osoby - kolejnym z dużych wyzwań, z jakim musi zmierzyć się jego rodzina, przyjaciele i znajomi, jest pogrzeb. Z oczywistych względów uroczystości te są najtrudniejsze do przetrwania dla osób najbliższych, które były najbardziej ze Zmarłym związane. Dla nich to naprawdę moment ostatniego pożegnania i uświadomienia sobie, bardzo naocznie, że więcej na tej ziemi z Osobą Zmarłą się nie zobaczymy...

Wspomnienia, ważne momenty - wszystko to chowamy w pamięci i sercu. Osłaniamy przed niepowołanym wzrokiem, bojąc się, że inni, stojący z boku, nie zrozumieją naszych uczuć. Podobnie jest z namiotem pogrzebowym: osłania on bowiem to, co najcenniejsze czyli Zmarłą Osobę w jej ostatniej chwili przed złożeniem do grobu.