Roman Wensierski

Roman Wensierski

19 lat

data urodzin:
10-08-1965
data śmierci:
28-09-1984
krótki URL:
Zgłoś nadużycie
Zapal świeczkę

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

wrotan

17 lat temu

Gasną na wietrze iskry ,zanim zdołają przybrać postać pożaru!

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

(...) nikt nie umiera.
Wieczność otwiera swe ramiona
dla wszystkich dusz, z których
każda miała swe zadanie
do spełnienia. Bowiem wszystko,
co istnieje pod słońcem, ma jakiś cel.

Paulo Coelho „Piąta Góra”

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

O, Panie, spraw, abym nie tyle
szukał pociechy,
co pocieszał;
Nie tyle szukał zrozumienia,
co rozumiał;
nie tyle szukał miłości,
co kochał.
Ponieważ dając siebie,
otrzymujemy;
zapominając o sobie,
odnajdujemy siebie;
a przebaczając,
zyskujemy przebaczenie.

św. Franciszek z Asyżu

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Asnyk Adam, Dlaczego wicher tak wieje...

Dlaczego wicher tak wyje
I z jękiem leci ku niebu?
Czy skargi roznosi czyje?....
Czy pieśń zawodzi pogrzebu?

Różne są nędze na ziemi:
Są jedne, co litość budzą,
I ma kto płakać nad niemi,
I boleść utulić cudzą.

Są inne, jakby przeklęte
Od świata, ludzi i Boga...
Gdzie serca rozpaczą wzdęte
Otacza pustka złowroga.

Nikt się nad nimi nie żali...
Obca im wszelka pociecha...
I przepadają gdzieś w dali
Samotnie, bez łzy, bez echa.

Tylko wiatr niesie ku niebu
Brzemienne klątwą rozpacze
I wyje pieśni pogrzebu...
W ciemnościach jęczy i płacze.

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym i niezastąpionym.
Autor: Phil Bosmans

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

autor:Jan Kochanowski
tytuł:Tren I

"Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe
I lamenty, i skargi Symonidowe,
Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania
I żale, i frasunki, i rąk łamania,
Wszytki a wszytki za raz w dom się mój noście,
A mnie płakać mej wdzięcznej dziewki pomożcie,
Z którą mię niepobożna śmierć rozdzieliła
I wszytkich moich pociech nagle zbawiła.
tak więc smok, upatrzywszy gniazdo kryjome,
Słowiczki liche zbiera, a swe łakome
Gardło pasie; tymczasem matka szczebiece
Uboga, a na zbójcę coraz się miece,
"Prózno płakać" - podobno drudzy rzeczecie.
Coż, prze Bóg żywy, nie jest prózno na świeci?
Wszytko prózno! Macamy, gdzie kiękcej w rzeczy,
A ono wszędy ciśnie! Błąd - wiek człowieczy!
Nie wiem, co lżej: czy w smutku jawnie żałować,
Czyli się z przyrodzeniem gwałtem mocować?"

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Zgłoś nadużycie

Roman Wensierski

Anonim

17 lat temu

Zgłoś nadużycie

Poprzednia 1 2 3 ... 8 9 10 11