ZAPALAM JAŚNIUTKIE ŚWIATEŁKO MEJ PAMIĘCI, NIECH ZAWSZE PŁONIE ((*))

Jak nazwać wzruszenie, które mnie ogarnia, gdy w oczach pamięci mi stajesz?
Lub zdania połowa zabrzmi w uszach nagle, gest jakiś Ciebie oddaje?
Jak nazwać tęsknotę do żalu podobną i gorzką jak łzy połykane,
Gdy patrzę w Twe oczy spokojne i smutne z fotografii na ścianie?
Jak nazwać tę ciszę w alejce cmentarnej, gdy biegnę by spotkać się z Tobą?
Lecz zamiast Ciebie skrawek ziemi czarnej, co zabrał mi postać tak drogą ...

Zapalam jaśniutkie światełko mej pamięci, niech zawsze płonie ((*))

Przemek, dzisiaj w pierwszy dzien po pogrzebie
zapalam swieczke, symbol swiatla wiekuistego.