Przemysław Liszka

Wspomnienia są jak perły :
mają w sobie coś z klejnotów
i coś z łez....

Jaśniutkie światełko pamięci
na nowy tydzień

Wszystko przemija,
wszystko jest w ruchu,
każda godzina jak garstka puchu.

I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz,
rodzisz się, żyjesz, potem umierasz.

Gdzie jest sens,
gdzie jest cel,
jaki kres życia?

Boże - Ty to wiesz, więc mów,
bo pytam, gdzie jest sens?

Sensem jest miłość,
celem Ty - Panie.
Śmierć to nie nicość,
lecz zmartwychwstanie.
I po to człowiek został stworzony,
żeby przez życie mógł być zbawiony.

Pamiętam Przemku...

Wszystko przemija,
wszystko jest w ruchu,
każda godzina jak garstka puchu.

I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz,
rodzisz się, żyjesz, potem umierasz.

Gdzie jest sens,
gdzie jest cel,
jaki kres życia?

Boże - Ty to wiesz, więc mów,
bo pytam, gdzie jest sens?

Sensem jest miłość,
celem Ty - Panie.
Śmierć to nie nicość,
lecz zmartwychwstanie.
I po to człowiek został stworzony,
żeby przez życie mógł być zbawiony.

Pamiętam Przemku...

Wszystko przemija,
wszystko jest w ruchu,
każda godzina jak garstka puchu.

I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz,
rodzisz się, żyjesz, potem umierasz.

Gdzie jest sens,
gdzie jest cel,
jaki kres życia?

Boże - Ty to wiesz, więc mów,
bo pytam, gdzie jest sens?

Sensem jest miłość,
celem Ty - Panie.
Śmierć to nie nicość,
lecz zmartwychwstanie.
I po to człowiek został stworzony,
żeby przez życie mógł być zbawiony.

Pamiętam Przemku...

Wszystko przemija,
wszystko jest w ruchu,
każda godzina jak garstka puchu.

I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz,
rodzisz się, żyjesz, potem umierasz.

Gdzie jest sens,
gdzie jest cel,
jaki kres życia?

Boże - Ty to wiesz, więc mów,
bo pytam, gdzie jest sens?

Sensem jest miłość,
celem Ty - Panie.
Śmierć to nie nicość,
lecz zmartwychwstanie.
I po to człowiek został stworzony,
żeby przez życie mógł być zbawiony.

Pamiętam Przemku...

Wszystko przemija,
wszystko jest w ruchu,
każda godzina jak garstka puchu.

I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz,
rodzisz się, żyjesz, potem umierasz.

Gdzie jest sens,
gdzie jest cel,
jaki kres życia?

Boże - Ty to wiesz, więc mów,
bo pytam, gdzie jest sens?

Sensem jest miłość,
celem Ty - Panie.
Śmierć to nie nicość,
lecz zmartwychwstanie.
I po to człowiek został stworzony,
żeby przez życie mógł być zbawiony.

Pamiętam Przemku...

„Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu
By nabrało sił, przecież czeka je nowy ból
Kiedy serce śpi, jak zmęczony ptak
Nie budź nigdy go, sił mu brak
Jest zmęczone twych uczuć zmienną grą
Niechaj sobie śpi, a ty z nim
Pośród sennej mgły niech mijają dni
Serce śpi
Żeby wzlecieć znów, żeby znów się wzbić
Musi nabrać sił, nim nadejdzie to, co ma być
Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu…”

Szkoda, że cię tu nie ma,
szkoda, kochanie.
Siedziałabyś na sofie,
ja - na dywanie.
Chustka byłaby twoja,
moja - kapiąca łza.
Albo może na odwrót:
płacz ty - pociecha - ja.

Szkoda, że cię tu nie ma,
szkoda, kochanie.
Srebrny księżyc na czarnym
nieba ekranie
na przekór astronomom
oddawałabym co noc
na żeton na automat,
by usłyszeć twój głos.

nie dla mnie świeci słońce
ani śpiew ptaków w konarach drzew
jestem liściem wirującym
na wietrze
zerwany burzowym dniem

Boże, po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty -
Ty żeś stworzył papugę, zaskrońca, zebrę pręgowaną -
kazałeś żyć wiewiórce i hipopotamom -
teologów łaskoczesz chrabąszcza wąsami -
dzisiaj, gdy mi tak ciężko i duszno, i ciemno -
uśmiechnij sie nade mną.

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO NIEBA
DLA CIEBIE
Z CAŁEGO SERCA POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH

Kiedy spotykam Cię we śnie,
Który wykwita w noc z głuszy,
Pytam: "Dlaczego cię nie ma na świecie,
Lecz żyjesz jedynie w mej duszy?

------♥»*¯*«♥ »*¯*«♥
------Światełko pamięci

Kiedy spotykam Cię we śnie,
Który wykwita w noc z głuszy,
Pytam: "Dlaczego cię nie ma na świecie,
Lecz żyjesz jedynie w mej duszy?

------♥»*¯*«♥ »*¯*«♥
------Światełko pamięci