Monika Pelc

Usłyszeć głos pełen ciepła,
młodością niecierpliwy.
Usłyszeć głos radosny,
Serdeczny, dźwięczny, tkliwy.
Usłyszeć głos co drży śmiechem,
Jak dzwoneczkami na wietrze.
Usłyszeć chociaż w szepcie.
Raz moc usłyszeć jeszcze…
Móc poczuć dotyk dłoni,
Gładkość skóry dziewczęcej.
Pogładzić po twarzy, włosach.
Schować w swych dłoniach Jej ręce.
Powiedzieć jeszcze tyle,
Choć powiedziane wszystko.
Pochylić się raz jeszcze.
Ach, gdyby można być blisko…
Wypłakać się, pożalić.
Usłyszeć, że dobrze będzie.
Usiąść razem przy stole,
Zaplanować co będzie.
Potem lecieć po sklepach,
Bo będą wyprzedaże.
Cieszyć się z Jej radości,
Z Jej planów, życia, marzeń.
Ach gdyby można to wszystko,
Tak znów samotnie płaczę…
Nie zobaczę Jej dzisiaj,
Znów dziś Jej nie zobaczę…

Wiersz autorstwa Haliny Surmacz

Nie znałam Cię, nawet nie wiem jak miałaś na imię, ale do dziś nie mogę się otrząsnąć, nie mogę zapomnieć. Ten widok będzie mnie prześladował do końca mojego życia.

Nie musiałaś tego robić, nie wierzę, że istnieje powód, dla którego warto ze sobą kończyć i to w dodatku tak tragicznie.

Spoczywaj w pokoju, niech Ci ziemia lekką będzie, może tam gdzie teraz jesteś nie ma trosk i problemów. Szkoda, że ci, którzy zostali muszę teraz tak bardzo cierpieć, nie wzięłaś tego pod uwagę.

Gdyby ktoś Cię znał, ktoś kto nie mógł Ci pomóc, proszę, niech uzupełni informacje o Tobie...