Odeszłaś nagle, bez słów pożegnania, bez cienia skargi i łez rozstania...


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

"A śmierć jest tak punktualna,
że nie zawsze w porę."


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

"Jak gwiazda gdy nagle zgaśnie w oddali
tak Ty z pośród nas znikłaś ..smutniśmy zostali"


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

♥, to już? To AŻ 10 miesięcy...

Kolejną smutną godzinę zegar wybija... Miesiąc za miesiącem niepostrzeżenie przemija...

Przychodzę do Ciebie, nie rzekniesz ni słowa ..a w okół panuje cisza grobowa...

Pamiętam.


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

Światło z zewnątrz nie obejmie wewnętrznych ciemności...


Zostało tylko echo... Ciebie już tu nie ma, nie zmienimy już nic... Zostało tylko echo... W sercu mam ogień, ogień żłobi mi łzy... Zostało tylko echo
Tylko powiedz mi ..dlaczego, powiedz mi ..Monika, dlaczego właśnie TY?


***
Monika, z Tobą oeszły anioły...

†

..a czas płynie jakby nigdy nic, głośno liczy moje łzy...


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

Były chwile, gdy stałaś tak blisko,
Widziałam Twych oczu spokojne morze,
Oddałabym wiele i sprzedała wszystko,
By być przez moment przy Tobie...


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

A Ci co odeszli ..wciąż z nami są...


***
Monika, z tobą odeszły anioły...

Zdaje mi się, że widzę. Gdzie? Przed oczyma duszy mojej.

Nie sposób oswoić się ze śmiercią. Nie sądzę, aby ktokolwiek to potrafił. Dla mnie otrzymanie wiadomości o śmierci bliskiej osoby jest jak droga w dół po znanych, lecz pogrążonych w mroku schodach. Chodziłeś nimi milion razy i wiesz, ile stopni jeszcze przed tobą, ale gdy chcesz stanąć na następnym, okazuje się, że go nie ma. Potykasz się i nie możesz w to uwierzyć. I od tej pory będziesz się tam potykał często, ponieważ, jak wszystkie rzeczy, do których przywykłeś, ten brakujący stopień stał się cząstką ciebie.


***
Monika, z Tobą odeszły anioły...

A co było ..już, nie wróci...
Pozostał żal i pustka.
Tęsknoty, nie ma końca...

***
Monika, z Tobą odeszły anioły...