Michał Kordowski

Chciałbym rozmawiać z Tobą,
a słyszę ciszę,
wtulić się w ramiona,
a czuję tylko marmurową płytę,
zamiast błysku oczu
widzę ogniki płonącego znicza ...

ღ

Nikt nie zastąpi mi Ciebie ...

ღ

Dziękuję,
Że pojawiłeś się w moim życiu,
Że nauczyłeś mnie żyć.
Nauczyłeś kochać.
Nauczyłeś marzyć.
Nauczyłeś śnić...

Ale nie nauczyłeś mnie,
Jak bez Ciebie mam żyć...

ღ

Byłeś źródłem szczęścia i radości
Byłeś sensem mojego życia
Byłeś moją brakującą połówką
Byłeś Tym kogo zawsze szukałam
Byłeś i nadal jesteś moją miłość
Kocham Cię tu i teraz, już zawsze będę Cię kochać
Kocham Cię sercem i duszą!

ღ

Z fotografii patrzysz na mnie
smutnym, tęskniącym wzrokiem.
Czuję Twoją duszę obok siebie,
Zawsze będziesz ze mną, teraz i potem.

ღ

Potrzebuję Cię,
bo powietrze, którym oddycham nie wystarcza mi aby żyć!
Każdej nocy szukam dźwięku Twego głosu w moich snach.
W marzeniach próbuję znaleźć Twoje odbicie,
bo wiem, że w nim schowałam szczęście.
Potrzebuję Cię,
by czuć się bezpiecznie,
by mówić,
by milczeć,
by krzyczeć,
by żyć!

ღ

I róż zbyt mało
i świec płomieni brakuje,
by serce oddało to,
co w Tobie pokochało,
na wieczność całą.

19 lat bez Ciebie, Michałku .....

ღ

Głod­ne ser­ce...
sprag­niona dusza...
Od kiedy nie ma Cię,
stan ago­nii wewnątrz ut­rzy­muje się.

Me dwa ok­na do świata ogarnął mrok,
za­lała czerń.
Nie widzę już, co dob­re, a co złe,
zab­rakło prze­wod­ni­ka,
który by pro­wadził mnie.

ღ

Twoja twarz ciągle mi się śni,
A w głowie się pojawia tylko jedna myśl,
Dotrzeć do Ciebie, z Tobą już na zawsze być!

ღ

W pamiętaniu, we wspomnieniu,
w rozmyślaniu, w rozmodleniu.
W każdej chwili i w oddechu,
W tańcu, w biegu i w uśmiechu.
We łzach wszystkich, w kwiatach,
w tęczy i w tęsknocie, która męczy.
Wszędzie jesteś, w każdym drgnieniu,
We mnie całej, w moim śnieniu.
Jesteś zawsze, zawsze będziesz
moja miłość z Tobą wszędzie...

ღ