Mateusz Malina Łukaszek

**************************************
\"Zapalam znicz i patrzę
Jak rozpala się płomień
A razem z tym płomykiem
Przychodzą setki wspomnień.....
Maleńki płomyk w zniczu tli się
Zanim człowiek na wieczność zaśnie
Tak jak iskra w sercu
Tli się, coraz słabiej, gaśnie......
Każdy znicz na grobie
To jedna dusza która tęskni
Wspomina, która nosi w sobie
Słowa które w gardle więzną......
Bliscy odchodzą w pamięci kolejny raz
Na wieczny sen
Na wieczny czas..........\"
+++++++++++++++++++++++++++++
BYŁEŚ - JESTEŚ - BĘDZIESZ
Czas nie skasuje pamięci !
MATEUSZ pozdrawiam - LWG!!!
**********************************************

\"Opadają płatki róż
to już jesień.
Poranny chłód
mgłę niesie
nad polami.
Wiatr zabiera
liście z drzew
i żegna się z ptakami.
Między nami się przemyka
płomień serc
i dusz muzyka.
Płatki róż
z wiatrem wirują
w takt muzyki pożegnalnej...\"

Nigdy nie znikniesz z mojego serca !
Mateusz, dzisiaj i zawsze, będę pamiętał !!!

\'\'Odeszli.....
Pozostawili......
Tutaj.......nas
Kim dla nas byli....?
Co.....
Ofiarowali nam......
Bolało......
Jak odchodzili
Opuszczali ten.......
Ziemski świat
Obecnie żyją.......
We wszechświecie
Wśród obłoków i.........
Gwiazd......
Z TYM......który......
Darzy.......
Prawdziwą miłością
W JEGO świecie
Gdzie......
Radość, szczęście.....
Miłość.....
Tam trwa
Jest im tam dobrze
Nie chcą......
Wracać tu
Czekają.....
Wypatrują.....
Kiedy...............?
Spotkamy się znów...\'\'

/ K. Romanowska /

Śpij spokojnie Mateusz w noc cichą
niech Cię sny kołyszą
Zaślubione z ciemną nocą
Sny tkane gwiazdami
Pełne cieni, tajemnicze
Ciepłe jak aksamit.....

\'\'Jedną łzę Ci wyślę , łzę tęsknoty
Jeden włos, ten co o dotyk Twój prosi
I jeden uśmiech taki smutny
I jedno serce moje,
Takie twoje, że aż obce...\'\'

Moje myśli i wspomnienia ciągle razem,
zawsze z Tobą
Mateusz do zobaczenia !
..........LwG !!!..........

Pop­rzez ty­siące
łez
za­bar­wionych krwią.
Wołam.
Od­bi­jam się od ścian.
Ląduję
Z kulą żelazną po­między żebrami.
Oddycham
Cier­nie na mym czole.
Głęboko.
Dokładnie.
Krzyczę.
Nieme wes­tchnienie prze­bitej piersi.
Ser­ce naz­naczo­ne przepaścią.
Czar­na pla­ma losu.
Otchłań.
Roz­szar­pa­ne życie.
Za­ginione szczęście.
Pop­rzez ściany
wbi­jam szkla­ny wzrok.
Zam­glo­ny łzami.
Na pier­si ra­na wydrapana
os­trym mie­czem przeznaczenia.
Wokół czar­ne pręty. Moi strażnicy.
Uwięziona.
Ig­no­rując ból ,wiem

że

KIEDYŚ ZOBACZĘ MOJEGO ANIOŁA

\"...Nie daj zachmurzyć się swemu niebu
I myśl uparcie bez chwili wątpienia:
To tylko zmiana, a nie rozstanie
Bo tak jak śmierć jest częścią życia
Zmarły wciąż żyje pośród żywych
I wszystkie zdobycze wspólnej podróży
Chwile zachwytu, dzielone olśnienia
Nagromadzone skarby intymności
Rzeczy, które wzbudzały w nas śmiech, płacz lub śpiew
Śnieg błyszczący w słońcu i pierwszy powiew wiosny
Bezgłośny język, spojrzenia, dotknięcia
Wzajemna wiedza
Każde darowanie i przyjęcie
Nie są to kwiaty, które więdną
Ani też drzewa, co walą się lub próchnieją
Ani kamienie
Bo i te w końcu ulegną wichrom i ulewom
A dumny szczyt zamienia się w piasek
Czym byliśmy - jesteśmy
Co mieliśmy - posiadamy.........\"

Za każdym razem, gdy spojrzę w niebo, będę widział
tam Twoją twarz .
Mateusz bądz szczęśliwy na zawsze, na wieczność !
Lewa.........................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

_________\"Ostatnie zwiędłe kwiaty\"______

Ostatnie zwiędłe kwiaty, zważone kasztany
Sieją po szarej drodze liście złotordzawe
Brunatnym skib kożuchem nakryły się łany
I ziemia żegna krasą swą jak starość sławę.

Wiatr przegania po polach siwych mgieł tumany
Zmarło lato,w zmierzch wiozą chmury niełaskawe
A staw w zwierciadle wody do snu kołysanej
Tę charonową piękna odbija przeprawę.

I gdy w gałęziach nagich trwogą krzyczy ptactwo
W smutku pory znajduje duch powinowactwo
Własnej doli i spada nan brzemie żałoby
Jak pielgrzym o głaz wspomnien się potyka.

Lecz jeśli się pochyla, to li do rzemyka
By ciaśniej opiąć sandał na drodze
............................przez groby.

/L. Staff/

\'\'Motyle tańczą nawet wtedy, gdy z bólu pęka ziemia....\'\'
MATEUSZ pamiętam !

(*)(*)(*).................

Wznoszę ręce do góry, krzycząc do Ciebie Boże - zabierz wszystkich do siebie, co giną na motorze, niech Niebieskich Autostrad nie braknie tam u góry, kochamy naszą pasję, choć ciągle giną tłumy. Jesteśmy nieśmiertelni i tak już pozostanie...



Choć nie mogę tu zajrzeć każdego dnia pamiętam i myślę o Tobie.
Słucham Twojej muzyki, dzięki której czuję że wciąż jesteś pośród nas.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie...