Marcin Kroplewski

Przysięga

"Jego oddech przed chwilką ucichł
na zawsze...
i ból tak ogromny
ciężarem swym miażdży Jej bliskich cienie,
które przysięgły miłość dozgonną

Tu, nad jego grobem
nie powiem Bogu, że sprawiedliwy,
choć pragnę wierzyć, że tak być musi,
lecz nie potrafię!!!
Może za wcześnie?
może czas uleczy sączącą ranę na moim sercu...

Tymczasem: nie płacz!
już nie pomoże
potok łez twoich, strumień rozpaczy,

trzeba nam stąpać po ziemskiej drodze,
choć z duszą w chmurach:
przy Nim, z Nim, dla Niego

Wierzę, że widzisz,
że myślisz,
jesteś
Tą rosą, słońcem, ptakiem, powietrzem...

na każdym kroku,
zawsze i wszędzie
moje zranione serce
przy Twoim będzie!!!"

NIEGASNĄCE ŚWIATEŁKO PAMIĘCI


.............(((,))). ..
.........[ll☆ll☆ll☆ll].
.........[ll☆ll☆ll☆ll].
.........[ll☆ll☆ll☆ll].
.........[ll☆ll☆ll☆ll].
.........[ll☆ll☆ll☆ll].
☆.☆.☆.☆.☆.☆.☆.


-------------------------------------
Mama ☼ Anielskiej Gromadki ☼

Ci, co odchodzą,
Wciąż z nami są.
I żyją sobie
Obok nas.
Patrzą z miłością
Na nasze dni I
Czasem się śmieją
Przez łzy.
Co tu jest jawą, co snem,
Kto tu istnieje, kto nie
A może nas, tu nie ma nas,
A oni są.
Co tu jest prawdą, co nie,
Po której stronie jest sens
Bo jeśli tam, po co jest
Ten nasz świat
Ci, co odchodzą
Wciąż z nami są.
Czujesz ich pomoc,
Gdy jest źle.
Więc gdy z ciemnością
Rozmawiasz, to...
Oni Cię widzą,
Oni są.