Marcelina Krzemińska

Marcyś, Dzień Dziecka... Kochamy Cię i tęsknimy... Taki dzień, jak dziś potęguje smutek i tęsknotę...

Marcyś, 10 lat temu... doskonale pamiętam tę wielką sobotę i Twoją radość.. Mam nadzieję, że te chwile radości i szczęścia były warte tego wszystkiego...
Kochamy Cię, Córcia. Żadne Święta już nie będą tak wspaniałe...

Walentynki... Kochamy Cię, Marcyś!

Kolejny rok bez Ciebie Córcia... MASAKRA!!!

Kochana moja, o Tobie ta kolęda... Najpiękniejsza, jaką słyszałam... Był czas, że słuchałyśmy jej razem.. święta straciły swoją magię... Kochamy Cię, Córcia i wciąż tak samo tęsknimy... Jedyna nadzieję w tym: "...Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie"...

Śmierć nie jest końcem wszystkiego…
Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju.
Nadal jestem sobą…
I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem…

Zatem nazywaj mnie jak zawsze…
Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny…
Śmiej się tak, jak dawniej robiliśmy to razem…
Uśmiechaj się, myśl o mnie,
módl się za mnie…


Niech moje imię będzie wciąż wymawiane…
Ale tak, jak było zawsze, zwyczajnie i bez oznak zmieszania…
Życie przecież oznacza to samo, co przedtem,
Jest tym samym, czym zawsze było…
Żadna nić nie została przerwana…


Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach,
Tylko, dlatego, że nie możesz mnie zobaczyć?
Czekam na Ciebie bardzo blisko…
Tuż-tuż…
Po drugiej stronie progu…


Dzieli nas tylko czas…
Bo ja już doszedłem, ty wciąż jesteś w drodze…

Urodzinowe smutne światełko pamięci Aniołku Marcelinko

((*))