Marcelina Krzemińska

Przeglądając kronikę SP Toszek:
1996/97

16. 10. 96r. miało miejsce uroczyste ślubowanie uczniów klas pierwszych. Zanim to jednak nastąpiło odbył się turniej, w którym pierwszo­klasiści zostali poddani pewnym próbom. Musieli wykazać się umiejęt­nością rysowania, śpiewu, recytacji, szybkością i wytrzymałością oraz wiedzą.

Uczniowie klas ósmych podczas wycieczki do Częstochowy byli uczestnikami audycji radiowej pt. „Spotkanie z pielgrzymami".

Mieszkańcom Toszka bardzo podobał się wieczorek, na którym nasi uczniowie recytowali piękne wiersze Wisławy Szymborskiej. Później okazało się, że wystąpią w programie telewizji regionalnej TELE 3. Wspomniane działania to zasługa kol. Anny Miernik. Nasza drużyna w składzie Ania Klimek, Ania Skandy i Marcelina Krzemińska zajęła I miejsce w gminnym konkursie ortograficznym dla klas III.

Spoczywaj w pokoju... (*)

Pamiętam ostatnią naszą Wielką Sobotę.. Jaka byłaś wtedy SZCZĘŚLIWA...

Tęsknię, Marcyś..

Kochana moja, lubiłaś Walentynki... Czas, od kiedy nie ma Cię z nami zmienił wszystko... Nieprzemijająca i wciąż tak samo mocna jest nasza MIŁOŚĆ do Ciebie..

Wchodzimy w Nowy Rok, kolejny Nowy Rok bez CIEBIE... Tak trudno to wszystko poukładać.. Brakuje nam Ciebie, Marcyś, bardzo brakuje...

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

Kochana moja, kolejna Wigilia bez Ciebie.. Smutek i żal nie mijają. Brakuje nam Cie strasznie.. Mam tylko jedyną nadzieję, że z miejsca, w którym się znajdujesz, patrzysz i przeżywasz z nami kolejne Boże Narodzenie.. Kochamy Cię, Marycyś i tęsknimy..

...Musimy wierzyć ,że śmiejesz się głośno, kiedy my się uśmiechamy, jesteś smutny kiedy nam jest smutno, musimy bardzo się starać by łzami naszymi już was nie karać...

Każdego dnia w moim sercu i w pamięci...

Kochana moja, to już dziewiąty raz brak toru i świeczek.. Są inne, w innym miejscu.. a Ciebie wciąż tak bardzo brakuje.. wciąż tęsknię i łapię się na myśli, że kiedyś wrócisz.. Pytania bez odpowiedzi są najgorsze.. Kocham Cię Marcyś..