Chociaż nie ma Cię tu ze mną w moim sercu zawsze będziesz...
Kocham Cię Synku...
(*)(*)(*)

Za oknem szaro, bardzo jesiennie, wicher przetkany deszczem jak łzami, a w duszy smutno, więc sięgam ręką do myśli ze wspomnieniami..

Nasze Dzieci ♥ nasza radość… nadzieja…
nasza miłość… bo tak właśnie mój Boże zawsze przecież było.
Więc cóż napisać innego choć tysiące myśli lata po głowie.
Skoro w tym wszystko zawarte wykute w kamieniu, złotem pociągnięte jeszcze świeże, jeszcze mocno czytelne, nie starte, mój Boże ani nie zatarte.
miłość…
ona nie ginie, ona pozostała lecz jak ją odzyskać, gdy Ci co ją dawali już u Ciebie mój Panie..

malutki...((\'))

Zimno się zrobiło jak wtedy Syneczku,,, Ta jesień... Nie mogę jej lubić bo zabrała mi Ciebie...
Światełko dla Ciebie (*)(*)(*)

Dziś wirtualną świeczkę Ci zapalam... (*)(*)(*)
Kocham Cię Syneczku

Mów szeptem, jeśli mówisz o miłości.
(William Shakespeare)

ŚWIATEŁKO PAMIĘCI ANIOŁKU ((*)).

\"Wiem, że przyjdzie taki czas
gdy zawołasz mnie i znów będę
już tylko tam gdzie TY ...\"

.....(░(¯`:´¯)░)
....(░(¯ `•.\\|/.•´¯)░)
..(░(¯ `•.(█).•´¯)░░(¯`:´¯)░)
....(░(_.•´/|\\`•._)(¯ `•.\\|/.•´¯)░)
.......(░(_.:._).░(¯ `•.(█).•´¯)░)
.....(░(¯`:´¯)░)...(░(¯`:´¯)░)
..(░(¯ `•.\\|/.•´¯)░(¯ `•.\\|/.•´¯)░)
.(░(¯ `•.(█).•´¯)░(¯ `•.(█).•´¯)░)
..(░(_.•´/|\\`•._)░░(_.•´/|\\`•._)░)
.....(░(_.:._)░)...(░░(_.:._)░)
_____(░░░░░░░░░)
___(░░░░░░░░░░░░)
__(░░░░░░░░░░░░░░)
_(░░░░░░░░░░░░░░░)
__(░░░░░░░░░░░░░░)
___(░░░░░░░░░░░░░)
____(░░░░░░░░░░░)
______(░░░░░░░░)♥

ROCZNICOWE
ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
DLA CIEBIE ŁUKASZKU

() () () () () () () ()
[] [] [] [] [] [] [] [] []


żona M.MARKIEWICZA
bliska śp rodz.GOŁOWACZ

Zapach ognia wiatr rozsyła.
Smutne łzy w oku przysyła. Stoję na cmentarzu.
Kobieta siedzi. Przed nagrobkiem zmarłego.
Kto wie, czy to syn,
czy to miejsce pochówku jej ukochanego.
Siedzi samotna z oczami zaszklonymi.
Upamiętniając czasy, wspomnieniami tak pięknymi.
Pośród tłumów, którzy nie baczą na nią.
Idą dalej grobów szukając.
Zapala znicz, na ławkę siada.
Wzrok wpatrzony w grób, łza jej z policzka spada.
Widać, nie umie się pogodzić z losem.
Jak śmierć przyszła i zabrała jej bliskiego jednym ciosem.
Widać, ze swoim zmarłym rozmawia.
Widać kwiaty na nagrobku co chwilę przestawia.
Siedzi samiutka skulona, malutka.
Obok niej siateczki ze zniczami.
Stoi i wypatruje człowieka swymi oczami.
Wie, że już go nigdy tutaj nie zobaczy.
Siedzi na ławeczce pogrążona w rozpaczy.
Gdy wszyscy gonią, jej w miejscu stanął czas.
Każdy kiedyś umrze, każdy z nas.
Pozostanie nadzieja. Być może, gdzieś tam
zobaczymy się znowu za parę lat....


*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI*