Karolinka Otręba

„Najlepsi z nas zawsze odchodzą pierwsi. Będą tam na nas czekać”

---------------------------------------------

Wierzę, że jesteś, że gdzieś tam istniejesz
i że rozumiesz dlaczego...
wierzę, że nic się bez celu nie dzieje
tyle spotkało nas złego...

żyję nadzieją, że znów się spotkamy
a wtedy światu wybaczę,
żyję nadzieją, że nie brak Ci mamy
nie mogę myśleć inaczej...

niewiele tak czasu nam było dane
zaledwie kilka tygodni,
to jakby nuty raz tylko zagrane
fragmentu twojej melodii...

lecz ja nauczyłam się ich na pamięć
i będę po cichu nucić.
czasami tylko mój głos się załamie
bo wiem, że nie możesz wrócić...

---------------------------------------------

Karolinko, córeczko...
Tak bardzo chciałabym móc Cię zobaczyc...
przytulic, pogłaskac... pocałowac...
Chciałabym wiedzieć Cię na rękach u Twojego tatusia...
Chciałabym zobaczyc jak rośniesz, jak stawiasz pierwsze kroki, jak wypowiadasz swoje pierwsze słowa...
Chciałabym iść z Tobą i Twoim tatusiem na niejeden spacer...
Chciałabym zobaczyć jak tatuś uczy Cię jezdzic na rowerku...
później móc ucałowac Twoje zdarte kolanko...
Chciałabym...
...Czy to aż tak wiele?...

---------------------------------------------

(*)- Dla Ciebie Aniołku. ;*
KOCHAMY CIĘ.