Nie chce dłuzej tak...nieeeee. Ja tu, Ty tam gdzies ..po drugiej stronie nieba. Mnie Ciebie tu wciaz potrzeba ...Trochę Twoich zdjec i list, w nim wiersz..Ciebie nie ma..Wciaz tak trwam z pustką sam na sam..

Nie chce dłuzej tak...nieeeee. Ja tu, Ty tam gdzies ..po drugiej stronie nieba. Mnie Ciebie tu wciaz potrzeba ...Trochę Twoich zdjec i list, w nim wiersz..Ciebie nie ma..Wciaz tak trwam z pustką sam na sam..

znów zapaliłam Ci świeczkę.
siadłam przy Tobie troszeczkę.
kwiaty w wazonie zmieniłam.
w nocy myślami przy Tobie byłam
i dniami także bywam stale
targana niekończącym się żalem.
Pamiętam Januszku(*)

Zdarzylo sie jak w piosence..po matczynej tez poznales inna miłość..ale ona wlasnie doproweadzila Cie do tragedii jaka sie stała..a ja wciaz wierze..ze wkrotce wrócisz :( ech..zycie..KOCHAM NA WIEKI..MAMA

Dni płuną tak szybko...gubię sie w czasie..wciąż nie wierzę w Twoją śmierc,,,wciąż czekam na jakis znak od Ciebie...myślę,ze jestes w u niej w Warszawie i ...ze wróc isz na weekend...ech...paranoja....cięzko mi szczegolnie po tym co znalazłam na jej temat na kompie...wiedzialam,ze to zła dziewczyna jest...ALe już sie nic nie da odwrócic...zastanawiam sie tylko..jak tak madry chłopak mogł tak zaufac WAMIPRZYCY!!!!?????

Zewsząd śmierć wyziera blada,
Kwiat po kwiecie mrze.
Trudno wskrzeszać to, co pada
Bóg tak chce.
Prysło złudzeń marne koło,
Zgasły oczy Twe.
Na grób zimny skłońmy czoło
Bóg tak chce.
pamiętam(*)

„Gdybym miał niebios wyszywana szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz jestem nędzarzem, posiadam tylko marzenia,
rozsiałem je u twych stóp.
Stąpaj lekko, gdyż stąpasz po moich marzeniach”
William Butler Yates, „Marzenia”

„Gdybym miał niebios wyszywana szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz jestem nędzarzem, posiadam tylko marzenia,
rozsiałem je u twych stóp.
Stąpaj lekko, gdyż stąpasz po moich marzeniach”
William Butler Yates, „Marzenia”

Brak mi słów:(

Nie mówcie tym, którzy utracili ukochanych,
Że "czas leczy rany".
Nie mówcie, że "oni już cierpią",
Najlepiej nie mówcie nic.....
Czas tych ran nie leczy.
Pozostają na zawsze,
Bo śmierć ukochanych,
Jest też śmiercią nas samych;
Coś w nas umiera.
Żyjemy, ale nic nie jest i nie będzie
Tak jak przedtem,
Już nie jesteśmy tacy sami ......