Tyle się pytań w głowie rodzi, gdy ktoś kochany tak młodo odchodzi....Czas w miejscu stanął..serce wciąż kłuje...tak bardzo Cię potrzebuje...

TAM CI JEST LEPIEJ...

TAK WIELE MIAŁAM I NADAL MAM MIŁOŚCI...A TAK MAŁO JEST SŁÓW BY JĄ WYRAZIC ...WIĘC DAWAŁAM I OKAZYWAŁAM JA W CZYNACH :) KOCHAM I KOCHAC NIE PRZESTANIE POKI ZYCIA WE MNIE SYNKU MÓJ ...PAMIETAMY ..CODZIENNIE WSPOMINAMY..MOJE MYSLI KRĄŻĄ WCIĄŻ WOKÓŁ CIEBIE ....

"...mijamy się, nie widząc wzajem, czego innego wypatrując w dali..."

pamiętam(*)

Podobne jest Królestwo Niebios do ukrytego w roli skarbu,ktory człowiek znalazł,ukrył i uradowany odchodzi, i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje ona role. Ewang.Mateusza 13,44

Zmeczony burz szalenstwem, jak statek pijany... Niczego juz nie pragne, jeno wielkiej ciszy.... I kogos, kto zrozumie mój zal nienazwany... Kogos, kto ma bezslowna tesnote uslyszy Kochanemu synowi Januszkowi Mama

Zamykam oczy i widze Twoją usmiechnieta twarz...tyle miałeś humoru w sobie....brakuje mi Ciebie coraz bardziej....Samotnosc ogarnia mnie zewszad..tak bardzo tęsknie....KOCHAM

„Gdybym miał niebios wyszywana szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz jestem nędzarzem, posiadam tylko marzenia,
rozsiałem je u twych stóp.
Stąpaj lekko, gdyż stąpasz po moich marzeniach”
William Butler Yates, „Marzenia”

Błysk jasnego światła niczym ostrze przebija czerń nocy…
Sekundy, minuty, godziny, dni, lata…. …Cisza…
Palące łzy spływają po policzkach Ból niczym tysiące
sztyletów wbijających się w serce …Pustka…
Oczy pełne niewysłowionego smutku... I tylko ciszę przerywa szloch...
Matka,
która nie zobaczy już swego dziecka Nic już nie będzie takie samo…
pamiętam(**)