Jest taki dzien w roku...
Kiedy refleksja w serce sie wkrada,
deszczowy zazwyczaj i zimny...
dzien...1-ego listopada.

To taki czas zadumy,
modlitwy nad zmarlych duszami.
Choc ICH juz nie ma wsród nas...
kochamy nadal, wiec pamietamy.

Patrze na plomien tlacy sie w zniczu.
Smutek i zal sie we mnie budzi.
Spogladam w niebo i zadaje pytanie:
„Dlaczego Boze, zabierasz dobrych ludzi?”

Zabierasz tych, co maja serca szlachetne.
A ci bez niego po ziemi stapaja.
Dlaczego smierc musi rozdzielac tych...
którzy tak bardzo sie kochaja.

Kiedy juz opuszczam bramy cmentarza...
zmarle dusze zegnam powoli...
Nie prosze Boga o zycie, ale mam nadzieje...
ze za rok tu przyjsc mi pozwoli...

"..Idąc cmentarną aleją szukam ciebie, mój przyjacielu
Odszedłeś bo byłeś słaby jak suchy liść
Dziś możemy dotknąć się naszymi pustymi duszami
Obnażyć swe oszustwa i nasze wypalone sumienia
Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór
Idąc jesienną aleją szukam ciebie, mój przyjacielu
Chce być tylko z tobą przez kilka małych chwil
Pomóż mi przywołać tamte lata, ożywić śpiących ludzi
Pomóż mi pokonać smutek, który pozostał gdy nagle odszedłeś
Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór...
Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór..."

- Jak się nazywa to uczucie w głowie, uczucie tęsknego żalu, że rzeczy są takie, jakie najwyraźniej są?
- Chyba smutek, panie.

Terry Pratchett

Życie Twoje jak płomień
Zaświeciło blaskiem
Który rozjaśnił drogi
mojego życia

Płomień Twój zaczął migotać
Na wietrze losu
Lecz nadal świecił
Ciepłym blaskiem miłości

Wicher choroby
Zdmuchnął ciepły płomień
Pogrążając rzeczywistość
w zimnej ciemności

Lecz nie zagasił płomienia
Który ciągle świeci w moim sercu
Kiedyś ten płomień
Przyniosę do Ciebie...

Znowu przyszła do mnie samotność,
choć myślałam, że przycichła w niebie.
Mówię do niej:
- Co chcesz jeszcze, idiotko?
A ona:
- Kocham Ciebie!

/ks. J.Twardowski/Wspomnienia powróciły ...
Znów wyszły z ukrycia ...
Dzień Wszystkich Świętych ..
Którzy odeszli do życia ...

Żal mój ogromny ...
Po niespełnionych marzeniach ...
Twa dusza martwa ...
W cmentarnych cieniach ...

Milion zniczy płonących ...
Z iskiereczką nadziei ...
Czas nie leczy ran ...
On dziś świata nie zmieni ...

Łzy wśród kropel deszczu ...
Oddają ból i cierpienie ...
Ogień w czerwonym zniczu ...
Wypalił moje marzenie ...

Znowu przyszła do mnie samotność,
choć myślałam, że przycichła w niebie.
Mówię do niej:
- Co chcesz jeszcze, idiotko?
A ona:
- Kocham Ciebie!

/ks. J.Twardowski/

Tobie Mamuś..