Czesław Zieliński

Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało!
Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy.
wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają...
Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się modlimy...

Czesław Najdroższy! Synku mój kochany!
Wspomnienie przeszłości rozdziera mi rany
Zadane okrutnie, podstępnie i cicho
Przez los przypadkowy. To nieznane licho.

Nikt naprawdę nie wie co go jutro czeka
Czy radości mnóstwo, a może łez rzeka...
Tak sie stało ze mną. Pragnąłem nieskromnie
Że przypomnisz Sobie ojca i powrócisz do mnie.

Los mi tego nie dał. Sam nie wiem dlaczego!
Cóz ja Ci zrobiłem aż tak bardzo złego?
Co spowodowało, że Się mnie wyrzekłeś,
Bez jednego słowa na zawsze odszedłeś!!!

Lampiony i świece zapalone
na płycie mogiły przeznaczenia
w dowód pamięci Tych co odeszli
których los skreślił z księgi istnienia

Na twarzy najbliższych obeschły łzy
nie został po nich nawet mały ślad
czas leczy rany serca i duszy
a nasze tęsknoty rozwiał już wiatr

Dla Tych co odeszli czas się zatrzymał
lecz dla nas płynie nieubłaganie
zabierze nam wszystkie nasze marzenia
jedynie wspomnienie po nas zostanie

I zapalę dla Ciebie świecę
By rozproszyć ciemności i uczcić nasz przeszły wspólny czas
Jak latarnia na morzu
Jasny świecy płomień
Będzie nas wiódł tą naszą drogą...
Och, zapalę dziś świece dla Ciebie...
Mijają pory roku, czas płynie i czas trwa.
A ja, znużony ogromnie, idę przed siebie w dal -
Ty wiesz, że to już nie to...
A gdy tak idę samotnie, czy słyszysz, gdy wzywam Cię?
Czy słyszysz jak nucę piosenkę, którą śpiewaliśmy Ty i ja?
Byłaś cudem mojego życia,
Byłaś tą wielką niespodzianką ,
I gdy patrzyłem Ci w oczy, widziałem w nich głębie niezwykłą...
Te chwile piękne i te bolesne
Znosiliśmy z godnością
A teraz już sam - pozostanę wierny miłości i szczęściu, które mi dałaś.

żona M.MARKIEWICZA
bliska śp rodz.GOŁOWACZ
ELŻBIETY SKŁODOWSKIEJ
i ANNY TRYBUCHOWSKIEJ

`````
`````))
````( (
````))
````/( (
```) )) )
``))) )) )
`((( (?) ) )
`/( ( ((( (?))
( ( ( (?) )) ) )
( (?) )) ))) ))
( (( (?) )) ))))
``[[▆ღ▆]]
[█♥▆ღ▆♥█]````(¯`v´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]```(¯`(█)´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]```(_.^._)
[█♥▆ღ▆♥█]`(¯`v´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]`(¯`(█)´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]`(_.^._)
[█♥▆ღ▆♥█]```(¯`v´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]```(¯`(█)´¯)
[█♥▆ღ▆♥█]```(_.^._)

☾︾☽♦☾︾☽♦☾ ︾ ☽♦☾︾☽♦☾︾☽
Żyjemy,ale nic nie jest tak
jak było przedtem,
już nie jesteśmy tacy sami...
☾︾☽♦☾︾☽♦☾ ︾ ☽♦☾︾☽♦☾︾☽

ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
Z MODLITWĄ

இڿڰۣ இڿڰۣ இڿڰۣ இڿڰۣ இڿڰۣ

Zapalam znicz i patrzę
Jak rozpala się płomień,
A razem z tym płomykiem
Przychodzą setki wspomnień…
Maleńki płomyk w zniczu tli się.
Zanim człowiek na wieczność zaśnie, Tak jak iskra w sercu
Tli się, coraz słabiej, gaśnie…
Każdy znicz na grobie
To jedna dusza, która tęskni.
Wspomnienia, które nosi w sobie
Słowa, które w gardle więzną… Bliscy odchodzą w pamięci kolejny raz
Na wieczny sen,
Na wieczny czas…