Czesław Zieliński

Juz miesiąc tato jak cie nie ma:(
Mówię do Ciebie z nadzieją w sercu,
Że wciąż jesteś przy mnie... ale Cię nie ma
Wiesz tato... w życiu różnie bywa
Los nie szczędzi trosk, tylko łez przybywa.
Mówiłeś cos?... nie dosłyszałam...
Straciłam Cię tato, tak bardzo kochałam
Stoję przy grobie, napisów nie widzę
Dziwna mgłą w oczach - płakać się wstydzę
Czy tam w górze jesteś szczęśliwy?

Byłeś zawsze, a już Cię nie ma
Odeszłeś z mego życia do krainy cienia.
Byłeś zawsze, mocno kochałeś
Teraz cię nie ma, pustka została.
Tato, gdzie jesteś? Gdzie płyniesz?
W jakiej dalekiej jesteś krainie?
Oczy Twe mądre, wszystko widziały
Usta kochane rad udzielały

Nie ma Cię ojcze
Cisza, pustka, noc

..........((
..........)
.........( ♥ )
......._ `|'_
.......( """" )
.......)/(/( |
.......() )()||
.......| () ||
.......|....||
.......|.....()
.......|.....|
.......|.....|
.......[|[¤]|]

"Serca przepełnione miłością nigdy daleko od siebie nie odejdą".
(Ellen White)

Jaśniutkie światełko mej pamięci zapalam, niech zawsze płonie ((***)).

Juz miesiac niema cie braciszku z nami ten czas szybko mija lecz smutek , zal i łzy nigdy nie przemina zostały nam wspomnienia o tobie lecz ku pamieci zapalimy znicz na twoim grobie spoczywj w pokoju

Chce, abyscie mnie pamietali
I nadal mnie kochali
Swe szczescie odszukali
Ogrom milosci zaznali

Choc mnie przysypia ziemia
Milosci nie pogrzebia
Milosc zostawie z wami
Abyscie sie kochali

Choc ja w ciemnosci ruszam
Zostanie moja dusza
W myslach waszych zostane
I kochac was nie przestane

OPIEKUJ SIE SWOIMI BLISKIMI

na zawsze w pamieci

.Życie choć piękne tak kruche jest
Wystarczy jedna chwila by zgasić je
Życie choć piękne tak kruche jest
Zrozumiał ten kto otarł się o śmierć ...
Śmierć stawia nas w obliczu
bezsilności, która nas obezwładnia i zabiera w
nieznane.
A kiedy pojawia się kradnąc
ukochaną osobę,
przeszywa serce bólem i odznacza w
nim swoje piętno, które przypomina nam stale
jacy
jesteśmy wobec niej bezsilni.
Śmierć zawsze przychodzi nie w
porę,
czasam rano czasem wieczorem, ale zawsze
wtedy, gdy się jej nie spodziewasz.
Żyj swoim rytmem, pamiętaj o
śmierci.
Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się
stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało! Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy. wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają... Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się
modlimy...
W daleką podróż zabrał Cię Bóg
Jedną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też Niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostali...
Żyliście tak szybko....
Ciekawi życia....
Chcieliście zmienić Świat....
Ktoś zdmuchnął ogień, ze świecy Waszego życia....
Tym samym nie dał Wam szans....
Pięknym motylom
Ucięto skrzydła!
Nim wznieść się zdążyły do gwiazd!
Pozostał smutek, i ból przeraźliwy....
Dlaczego stało się tak?!
Bez matki pozostał syn....
Bez żony mąż....
Bez brata....brat....
pamiętać będziemy zawsze! Pamięci ofiarom katastrofy Tupolewa