Przechodzę przez cmetarną bramę ,
A każde takie przejście ...
Otwiera w moim sercu ranę,
Tak wygląda moje marne wejście.
Kiedyś byłeś dla mnie siłą...
Nie wiedziałem , że Cię stracę.
Teraz stoję nad Twym grobem ...
Zapalam znicz ... wciąż płaczę ...

to juz tyle czasu mineło :(
az prawie 4 miesiace
Lecz nie mysl sobie ze o Tobie zapomnialam..
O Twoim usmiechu i twarzy rozesmianej...
Co noc od twojej smierci modle sie o ciebie...
W ten dzien smutny jeszcze bardziej...
Tesknie za toba i boli mnie to ze ciebie juz nie ma...
Ze nie ujrze twej twarzy...
Nie uslysze glosu...
Nie zobacze twoich wyglupow...
Co za los nie sprawedliwy...
Zawsze zabiera nam tych co jeszcze powini zyc...

Odnaleźć nie można się wcale, brakuje nam Ciebie stale.
Pustki odbijają ściany, już nie ma Cię między nami.
Dom już nie żyje uśmiechem, lecz pustym i głuchym echem.
Jedyna dla nas osłoda, że lepiej Ci będzie u Boga.
Już nie z ziemskimi troskami, lecz tam z aniołami.

Dzisiaj znalazłeś się w Niebie, tak smutno na dole bez Ciebie.
Oczy zalane są łzami, bo nie ma Cię między nami.
Dziś po nieba błękicie, kroczyłeś w poranku poświcie.
Rozstałeś się razem z nami, lecz nigdy z naszymi myślami.
Ja błagam i strasznie Cię proszę odpocznij tam sobie po trosze.
A my niebiańskimi schodami kroczymy by spotkać się tam z Tobą.

Bóg Cię wezwał...iść musiałeś
To się stało zbyt niespodziewanie
Teraz jesteś tam na górze
I z uśmiechem na Nas Patrzysz
Jesteś pewnie niebiańskim Aniołem
Który Gania wciąż chmury
Czy Jest CI tam dobrze?

Niektórzy się śmieją - ja nie potrafie
po tym co się stało...
Czy to przypadek, czy cel Boga?
Dziś zasnął On, a jutro może zasnąć ona.
Kolejna noc to nasz zły sen,
kolejny dzień to następna śmierć
Tysiąc wylanych łez, ludzi tłum
i ten grób...
Pod nim zakopany młody człowiek
skończył właśnie swą wędrówkę życia.
Jeszcze wczoraj razem z nami,
jeszcze wczoraj miał uśmiech na twarzy
Teraz Jego oczy już się nam nie przyśnią
bo czar Jego życia prysnął.
Zamknął oczy i zasnął
na wieczne czasy.

Odszedłeś do nieba,
bo nie dostałeś tego, co było Ci potrzeba.
Matczynna miłość grała główną rolę,
lecz przepadła gdzieś na ziemskim padole.
Teraz wszystko się zmieniło,
cierpienie i smutek w jedność się złączyło.
Niby Ci jest dobrze, bo ból daleko odszedł,
ale serce me zranione jest tęsknotą przepełnione.
Śnić po nocach będe...
wspomnieniami wracać
i jak trzeba będzie zawszę będe płakać.

Gdzie teraz jesteś?
Myśli moje bez pociechy,
śladem po tobie nagrobna płyta
z datą, z imieniem
cóż po tym,
że zgrabnie litera wyryta,
gdy to tylko kamień.

Wciąż pamięć nie blednie,
i tak bardzo smutno.
Kolejne święta z jakże wielką pustką,
gdy nie zapraszasz do stołu,
by zasiąść gromadnie.

Tak tego mi braknie...