"Czas oznajmił" dzisiaj, że nie ma Ciebie na tym naszym świecie już pół roku.
Ale Ty cały czas jesteś ze mną wszędzie i tak już będzie.

W momencie śmierci bliskiej osoby, uderza człowieka świadomośc niczym nie dającej się zapełnic olbrzymiej pustki.

Znam już wielki ból samotności,
kiedy serce chce kocha i życ,
kiedy nagle skończyły się dni naszej miłości, niby szara tląca się nic...

Tak mi ciężko bez Ciebie mój kochany Miniu

Kocham Cię i tęsknię tato za Tobą. O tylu rzeczach nie porozmawialiśmy, tyle nie wyjaśniliśmy, tyle pytań zostało bez odpowiedzi...

Śmierc to nic wiecej jak tylko przejście ze świata żywych -
do świata umarłych.
Ale dla nas żyjących śmierc to zagadka, to coś niepojętego, tajemniczego, to KONIEC WSZYSTKIEGO.

Nikt się nie spodziewał, że odejdziesz tak nagle, bez słów, bez pożegnań.
Tylko noc była świadkiem Twego odejścia, moja rozpacz i zdziwienie ogromne.
Dlaczego Ty!?, dlaczego teraz!? - nikt nie zna odpowiedzi a Bóg nie odpowie, tyle pytań jest i pozostanie bez odpowiedzi.

Odszedł Nasz Anioł , zabrał aureolę, już więcej nie będzie pomagał. Odszedł przez niektórych niezauważony, niedoceniony... a przecież był, kiedy go potrzebowali, wspierał ich, kiedy rady nie dawali. Ostatni raz ze smutkiem spojrzał, nim Bóg go do siebie wezwał.

Wielka pustka...
Przytłaczająca cisza...
Huragany wspomnień...
Ogromna tęsknota za Tobą...
I ciągłe pytania - dlaczego?:
dlaczego Ty?, dlaczego teraz?, dlaczego już?!!!!!!!!
*
wczoraj upłynęly 4 miesiące jak odszedłeś do wiecznej krainy snu, mój miły

Zimową drogą Ty i ja,
Ty we wspomnieniach mych przemykasz, śnieg z nieba na mnie dzisiaj spadł, o Ciebie pytał.
Zimową drogą Ty i ja,
tak mało śniegu pod stopami, modlitwą moje myśli są
i wspomnieniami.
*
tak było dzisiaj podczas spaceru z Sarą