(*)

ANIOŁKU DLA CIEBIE(*)(*)(*)
DLA BLISKICH I RODZICÓW WYRAZY WSPÓŁCZUCIA.JESZCZE DŁUGO MÓGŁ BYĆ WŚRÓD NAS.
ŚPIJ SPOKOJNIE ADAMIE(*)(*)(*)

POBŁOGOSŁAW NAS PANIE
KIEDY SIĘ MODLIMY
KIEDY O DZIECKO
NASZE SIĘ MARTWIMY
POBŁOGOSŁAW NAS PANIE
W NASZYM BÓLU,TĘSKNOCIE
I ŁZACH
TY JEDEN WSZYSTKO WIESZ
I ROZUMIESZ NAS
PRZYJĄŁEŚ SYNKA NASZEGO
DO DOMU SWOJEGO
NIECH WIE ŻE KOCHAMY I TĘSKNIMY
NIECH BĘDZIE SZCZĘŚLIWY
KOCHAMY GO KAŻDEGO DNIA
KOCHAMY JEGO UŚMIECH
KOCHAMY GO CAŁEGO
KOCHAMY BARDZO KOCHAMY
NASZE DZIECKO
TO JEST NASZA
MODLITWA DO NIEBA KAŻDEGO DNIA
ALE TAK BARDZO NAM GO PANIE BOŻE BRAK
ALE TAK BARDZO NAM GO PANIE BOŻE BRAK
I TYLKO TY DAJESZ NAM TĘ SIŁĘ
ŻE TRWAMY IDZIEMY,MYŚLIMY,
I TY PODNOSISZ GDY UPADAMY.

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO SAMEGO NIEBA

[*]

Adam dla Ciebie
swiatelka do Nieba *****

Nastepny raz swiat sie
pomylil..!!!!!!!!!!!!!

♥─═◊═─♥─♥─♥─═◊═─♥─
<***>ADAMIE<***>

♥─═◊═─♥─♥─♥─═◊═─♥─
----MATKO BOLEJĄCA ---

MATKO BOLEJĄCA...GDY POD KRZYŻEM STAŁAS...
NA SYNA PATRZYŁAŚ...
STRASZNIE CIERPIĄCEGO...
Z SZAT OBNAZONEGO...
OPLUWANEGO...
DO KRZYŻA PRZYBITEGO...
TWE WARGI OD BÓLU ZBIELAŁE...
DO BOGA SZEPTAŁY...
I OCZY PATRZYŁY...
I NIEDOWIERZAŁY...
JUZ SIE WYDARZYŁO...
JUŻ SIE WYPEŁNIŁO...
KIELICH GORYCZY WYLANY...
BÓL NIEWYPOWIEDZIANY...
SERCE TWE OGRANĄŁ...
AŻ W BÓLU ZAMARŁO...
MATKO LEDWIE ZYWA...
PATRZYŁAS NA SYNA...
CO PRZED CHWILA SKONAŁ...
GDY GO Z KRZYŻA ZDJĘLI...
WZIĘŁAS GO W RAMIONA...
KRZYK TWÓJ ZAMARŁ W BÓLU...
Z PIERSI NIE WYDOSTAŁ...
I W PÓŁ SŁOWA ZGINĄŁ...
I W JEKU POZOSTAŁ...
A WARGI ZBIELAŁE...
CICHO WYSZEPTAŁY...
SYNU MÓJ SYNU.....
♥─═◊═─♥─♥─♥─═◊═─♥─
„To co tworzy szczęście człowieka, staje się źródłem jego cierpienia”

Zrozumienie sensu cierpienia jest dla nas ludzi niemożliwe, tak, więc powinniśmy zaakceptować je jako część naszej egzystencji. Problem cierpienia jest obecny i towarzyszy nam przez całe życie. Z cierpieniem niezwykle jest ciężko się pogodzić, więc nic dziwnego, że towarzyszy mu bunt Nie ma jednak sensu buntować się przeciwko niemu. Jedynie, co możemy zrobić to nabrać siły i godnie przejść przez życie z wiarą i nadzieją. Rozważaniom o cierpieniu towarzyszyć musi zawsze nadzieja, bo tak naprawdę tylko ona jest silniejsza niż samo cierpienie. Dlatego uważam , że piękne i celowe jest powiedzenie Miłosza
:„Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna” .
Stanowi ono dla nas jakby dobrą wróżbę na przyszłość. Jest zapewnieniem, że nawet po największym kryzysie, nastąpi moment radości i uśmiech rozjaśni nam twarz..

RENIA...M.JARECZKA PYRSAKA

Światełko pamięci niech nigdy nie gaśnie.<*><*>