ADAM KUJAWA

Patrzę na płomień tlący się w zniczu.
Smutek i żal się we mnie budzi.
Spoglądam w niebo i zadaję pytanie:
„Dlaczego Boże, zabrałeś mi właśnie Jego"

ŚMIESZNE,CZASEM CZŁOWIEK NIEMALŻE POTYKA SIĘ O SIEBIE NAWZAJEM
A JEDNAK NIE WIDZI....
TERAZ Z PEWNOŚCIĄ ZUPEŁNIE INACZEJ BY JUŻ BYŁO
JEDNAK TERAZ.....!
CZEMÓŻ U LICHA TWOJE ŻYCIE TAK NAGLE SIĘ SKOŃCZYŁO!!!!

Stracić kogoś...

To tak jakby zgasić Słońce na niebie
Cały świat oblec w czarną szatę
A to co kolorowe schować gdzieś głęboko

Stracić kogoś...

To tak jakby uciszyć wszystko dookoła
Kazać ptakom przestać śpiewać
Zatrzymać wiatr, żeby nie grał w konarach drzew

Stracić kogoś...

To tak jakby zatrzymać czas
Aby nigdy nie było już jutra
Bo wszystko nagle staje się nieważne

Stracić kogoś...

To tak jakby spaść w otchłań nicości
Poznać jak bardzo boli tęsknota
Za kimś kto odszedł już na zawsze

Stracić kogoś...

To tak jakby samemu wydać ostatnie tchnienie...

Twój głos wciąż w uszach mi brzmi.
Twoja twarz w każdą noc mi się śni.
Twoje serce wciąż w mym sercu noszę.
Przyjdź po mnie- o to jedno Cię proszę...

Spojrzę czasami w gwiazdy.
Około północy.
Porozmawiam z Tobą,szczerze...
Szeptem, pewnej nocy.
KOCHAM I TĘSKNIĘ:-(((

TAK BARDZO MI CIĘ BRAK:-(((

Byłeś mym słońcem
moją nadzieją...
Byłeś mym życiem
mym powietrzem...
To dzięki Tobie
otwierałam oczy co ranek...
Dzieki Tobie
umiałam żyć dniem codziennym
Żyłam miłością
byłeś moim natchnieniem...
Lecz gdy odszedłeś
nakryła mnie ciemność...
Przestałam wierzyć w szczęście
Przestałam wierzyć w miłość
Straciłam sens życia
Codziennie udając
głupią idiotkę...
Sztuczny uśmiech i w drogę...
Beznadziejna improwizacja
A później?
Łzy...
Żal,smutek i uczucie upadku...
Niby wszystko jest dobrze
A moje serce płacze...

Ty pokazałeś jak świat ulepszać,
Jak innym ludziom serce dawać.
Śpisz dziś snem ukojony...
Boże, jak ciężko się rozstawać:-(((

Nasi przyjaciele prędzej umierają niż nasi wrogowie