Śmierć to moment graniczny i chyba nie ma osoby, która by się z tym stwierdzeniem nie zgodziła. Wraz z odejściem z tego świata kończy się bowiem, przynajmniej w sposób aktywny, czas dany człowiekowi na przeżywanie jego większych i mniejszych radości i smutków, czas działania i oglądania owoców swojej pracy - w końcu czas na pomaganie innym.

Nie szata zdobi człowieka - mówi przysłowie. I to jest prawda. Jednak to, co oraz w jakich okolicznościach na siebie zakładamy, też jest rodzajem komunikacji, a raczej komunikatu. Nie bez powodu inaczej ubieramy się na co dzień, w sytuacjach nieformalnych - a inaczej w ważnych momentach. Każdy chyba ma w szafie "strój wyjściowy". Przy różnych uroczystych okazjach chcemy podkreślić ważność chwili właśnie tym strojem. Ten rodzaj komunikatu sprawdza się zwłaszcza może wtedy, gdy trudno coś powiedzieć.

Sprawy urzędowe, z którymi codziennie większość z nas ma do czynienia, załatwiamy w sposób niemal automatyczny - nie zastanawiając się zbytnio nad procedurami - i przechodzimy nad nimi do porządku dziennego. Są jednak i takie sprawy urzędowe, które mogą nastręczyć niejednej osobie trudności. Trudności te jednak wcale nie są związane z wyjątkowo skomplikowanymi przepisami, co raczej z wyzwaniami natury psychologicznej.