***

ℒaduszki
¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯


ℓistopadowy cmentarz w półmrokach tonie
wiatr delikatny strąca drzewom liście zalotnie
i nieuchronnie zbliża się złotej jesieni koniec,
która przemija, jak nasze życie bezpowrotnie.

Ɯ alejkach ludzie cicho przystają, zadumani
zmartwiałe bólem dłonie aż do kolan opadły,
w ciszy snującej się między mogiłami zasłuchani
ból i rozterkę na moście cierpień odgadły.

Ɲiebo cmentarne łuną świec migocze mgliście
drgają płomienie, jak anioły skrzydlate,
pod nogami szeleszczą spadłe, przywiędłe liście
wszechobecny na grobach, chryzantemy kwiatek.

کtajemy przy mogile tych, co odeszli, nie wrócili
w nieba przestrzeń płynie modlitwy szeptanie,
byśmy na drodze życia się nie zagubili,
dobry Boże, daj im Wieczne Spoczywanie

Życie choć pięknie,tak kruche jest.

Tu Ciebie niema .
lecz jesteś przecież....
i pozostajesz w jasnym świecie .
Jest coś,co mrokom się opiera,
jest pamięć ....
A ona nie umiera.!!!!

•°* ◕ *°•ღ•°* ◕ *°•ღ•°* ◕ *°•`
__ŚWIATEŁKA PAMIĘCI__
•°* ◕ *°•ღ•°* ◕ *°•ღ•°* ◕ *°•

Śpieszmy się wszyscy
w tak krótkim życiu,
dać to co jest najlepsze w nas.
Miejmy poczucie tego spełnienia,
że zdążyliśmy ze wszystkim na czas..

ƻycie jest jak płomień świecy...
Ƥowoli wypala się i gaśnie...
ℓecz pamięć o tych...
Ƈo odeszli nigdy w sercach nie zgaśnie...

\"Śmierć nie jest kresem naszego istnienia
- żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach .
Albowiem oni to dalej my,
a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia\\\".

ƻycie jest jak płomień świecy...
Ƥowoli wypala się i gaśnie...
ℓecz pamięć o tych...
Ƈo odeszli nigdy w sercach nie zgaśnie...

\"Śmierć nie jest kresem naszego istnienia - żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach .
Albowiem oni to dalej my,
a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia\".

ZAPALAMY ŚWIATEŁKO PAMIĘCI WIECZNEJ, NIECH ZAWSZE PŁONIE. ((*))