Tato nie umiem sie pogodzić z tym że tak szybko i tak nagle to sie stało....Wydaje mi się że to jakiś zły sen,koszmar który zaraz sie skończy i sie zobaczymy.Że to nieprawda,ze to sie nie stało...Nie dociera to do mnie ...Wydaje mi się ,że gdzieś wyjechałes i tam gdzie jesteś nie ma telefonu i ze po prostu nie mogę z Tobą porozmawiać ani Cię zobaczyć...
Tak bardzo chcę abyś mi sie przyśnił i coś powiedział choćby że zaopiekujesz sie mną,albo będzie wszystko dobrze i ze czuwasz nade mną. nad nami..ale nic takiego nie następuje.Dlaczego TATO dlaczego???????
Jak dalej żyć???Co robić,jak sobie z tym poradzić z pustką,bezsensem życia i brakiem wiary ze bedzie dobrze ,z codziennością z brakiem Ciebie....JAK TATO JAK???
Jest we mnie wiele sprzecznych uczuć i dużo żalu i gniewu że tak szybko i że moze nie zapobiegliśmy czemuś że nie dawałeś żadnych znaków i sygnałów,że może się źle czujesz ,że byłes taki uparty i nie chciałeś chodzić do lekarzy i robić sobie badań choćby profilaktycznie...Dlaczego nigdy sie nie skarżyłeś,może udało by sie jakoś temu zapobiec i pomóc czemu DLACZEGO TATO???Dlaczego????
<*><*><*>