Kiedy już zgaśnie światło życia,
Gdy cicho zamkną się powieki,
Zobaczysz drogę do przebycia
W kraju wspaniałym, nowym, wielkim.

Świat płacze obmyty w tęsknocie,
płaczą drzewa, kwiaty urocze,
róże i goździki nad grobem płaczą,
że już go nigdy więcej nie zobaczą.

Z nieba małymi kroplami deszczu
płyną łzy lata, słońca, świerszczy,
i płyną po wilgotnej ziemi,
i płyną do kwiatów zieleni.

Czerń króluje nad całym światem,
w tym dniu błękitną poświatą,
on w chwale pod niebiosa leci,
a na ziemi płacz, wiatry, zamieci.

On już szczęśliwy, daleko, wysoko,
a świat w kolorze żałoby upływa szeroko,
On już się cieszy, spogląda z góry,
na swoją żonę, rodzinę, córy.

My chcemy być o nas pamiętał,
pamiętał o ziemi i o jej pięknie.
Odwiedzaj nas czasem we snach, w marzeniach,
i bądź zawsze w naszych wspomnieniach.

Zaproście mnie...
żaproscie mnie na Świeto Wielkiej Nocy
Na Święta Pana mego...
Zaproście mnie do domu mego.
Razem uczcimy Zwycięstwo Najwyższego.
Przybędę do Was o świcie
By wyrównać straty w moim bycie.
Przybędę do Was o świcie...
Zajme wśród Was moje miejsce przy
stole.
Popatrze raz jeszcze na Was,bo taką mam wolę.
Zaproście mnie...Kochani moi.
Zaproście...

Spokój Twej Duszy (*)(*)

Zabrakło Anioła
już nie ma Go z nami
Jest znowu u siebie
szczęśliwy bez granic

Tysiące wspomnień...
Tak bardzo mj Ciebie brak...

Jest Woisna...aTy
Jesteś w każdym pąku
Jesteś w każdym listku
Jesteś w śpiewie ptaków
Jesteś zawsze blisko nas
Jesteś...

A czas płynie... płynie jak wody wielka rzeka, milionami kropli co spłynęły łzą spod oka. Bólu nie zgasi żadne ukojenie, ten ból chowamy skrycie, bo łez naszych nikt nie zrozumie, a dalej......dalej jest życie...

Tato brakuje nam ciebie [*]