Tadeusz Mazowiecki

Dziś 25 lecie powołania Twojego rządu. Jaka szkoda, że nie ma Cię tutaj z nami. Ale na pewno też będziesz świętował. Tak sobie myślę, że spoglądasz z góry i cieszysz się razem z nami.
Śpij spokojnie Tadziulku...

Mój Tadzieniek... dłoniom daleki, a sercu tak bliski... :(

I już mamy wrzesień. Za miesiąc zacznie się październik, który wolałabym wymazać z kalendarza. Nie ma dnia, bym nie myślała o Tobie.
28 października twoje imieniny, Tadzieńku. Na pewno po tamtej stronie będzie bal. Przecież to będą drugie twoje imieniny w niebie.
A my tu na Ziemi będziemy Cię wspominać.

Byłeś, jesteś, będziesz... bo przecież Ty żyjesz, tylko inaczej.
Śpij spokojnie Tadziulku, Tadziuleńku, Tadzinku, Tadeczku- mój premierze...

\"Tak mijają dni bez Ciebie z ciszą pośród czterech ścian. Nie przekrzyczy jej mój strach. Tak mijają dni bez Ciebie, każdy z nich jest taki sam. Tęsknię już ostatni raz...\"

Za Tobą nie da się nie tęsknić. Każdego dnia mi Ciebie brak. Gdy mówię o Tobie, nie mówię że byłeś. Ty jesteś...
Jeśli Tam płynie czas tak jak tu, to masz już ponad 87 lat. Czyli jesteś takim nobliwym, dostojnym starszym panem.
Nigdy nie miałam okazji Cię poznać. Ale mam wrażenie, jakbym Cię bardzo dobrze znała. Jesteś mi szczególnie bliski. 28 października pewnie po tamtej stronie będzie bal. Twoje imieniny. I rocznica twego odejścia. Musiałam nauczyć się żyć bez Ciebie. Codziennie czuję twą obecność, zapach dymu z papierosa przypomina mi Ciebie. Przecież ty paliłeś. Ale to nie umniejszało Twojej dobroci i Twego ciepła.
Byłeś, jesteś i na zawsze pozostaniesz moim premierem, moim Tadziulkiem, Tadzinkiem, Tadziuleńkiem.

Śpij spokojnie Tadziulku... niech Ci się Polska przyśni.

\"Jak promyk słońca, który nagle zgasł. Malutki listek, który z drzewa spadł. Tak Ciebie nie ma dzisiaj pośród nas, lecz w naszych sercach ty żyjesz ciągle nam\"

Ty nadal żyjesz Tadzinku, choć żyjesz inaczej.
\"Umiera się nie dlatego, by przestać, żyć, lecz po to, by żyć inaczej\"

Kocham Cię Tadzinku, Tadziuleńku, Tadeczku. Kocham niezmiennie...

Pamiętam Tadzinku, pamiętam i kocham...

Codziennie czuję, że jesteś obok mnie... mój aniele. Czas nie goi ran, ale musiałam się nauczyć żyć bez Ciebie, bez twoich elfich uszu, pięknych, smutnych oczu.
Bez Ciebie w Polsce jest taka pustka...
Śpij kochanie, śpij Tadziulku, Tadziuleńku, Tadzieńku, Tadzinku- mój premierze. Niech się Polska przyśni tobie.
Kocham, kocham najmocniej...

Dobranoc Tadziulku mój kochany. Już lato, sierpień. Za dwa miesiące październik, ten paskudny miesiąc w roku. Miesiąc, który zabrał nam Ciebie.
Ale przecież w Laskach najpiękniej jest jesienią. Barwy jesieni można w lesie dostrzec. Twego spokoju strzegą brzozy, modrzewie. Tam naprawdę jest cudownie.
Miesiąc temu byłam tam, myślałam o Tobie. Zresztą nie ma dnia, żebym o Tobie nie myślała.
Wspomnienia wróciły.
Bo przyczyniłeś się mój Tadzieńku do tego, że mamy wolny, demokratyczny kraj.
Cieszymy się wolnością...
Mimo, że Ciebie nie ma... ale jesteś.
Jesteś w promieniu słońca, w powiewie wiatru.
W tej wolności polskiej, którą czuć wszędzie.

Kocham, kocham Cię niezmiennie- Tadeuszku, Tadziulku, Tadzinku, Tadziuleńku, Tadeczku- mój premierze.

Tadziulku, codziennie mi Ciebie brakuje... nie pogodzę się z tym, że Ciebie nie ma...
A jednak jesteś. Jesteś w promyku słońca, powiewie wiatru.
Czuję twoją obecność. Bądź blisko mnie... kochany Tadzinku, Tadziuleńku, Tadeczku, Tadeuszku- mój premierze...

Coraz bliżej 28 października. Kocham Cię Tadzinku... zawsze będę o Tobie pamiętać.
Kocham, kocham...