Tumidajewicz

♥»________$$
♥»_______$__$
♥»______$____$
♥»_____$__♥♥__$
♥»______$_♥♥_$____
♥»________♥♥______
♥»_____$$$$$$$$$__
♥»_____$_______$__

A czas płynie...
płynie jak wody wielka rzeka,
milionami kropli,
co spłynęły łzą spod oka.

Smutku i radości łzy
pienią się i kłębią.
W górze niebo błękitem marzeń lśni.
Na dnie cierpień czarna wstęga

... pozostaniesz na zawsze w sercach tych, którzy Cię kochali...

Siostra śp. Marcina Malara

Oj cięzko bez Was,serce boli,oczy płaczą.Szymonku widzę,że lubiałeś rower,moj Jarus tez lubil jezdzic na rowerze,tylko mu kolana wysiadaly i bolały go potem stawy kolanowe,ale ze swoimi chorobami był bardzo dzielny w swoim krotkim życiu.

Podaruj mi swoją samotność
i smutek i strach.
I chociaż siebie nie mogę Ci dać
ofiaruję Ci przyjaźń.
Gdy wstyd zabierze Ci głos,
we łzie wypatrzę twój ból
i przytulę Cię... bez słów...
nie oceniając...
I nie pragnę niczego w zamian...
bo i tak wiele już mam...
Chcę tylko ukoić Twój ból,
bo
teraz też
jestem sama...
(*)

„Są ludzie
koniecznie potrzebni
bez których radość
staje się goryczą
bez których słońce
ocieka czerwienią
śmiertelnej tęsknoty
bez których godziny
są jak ślepe ptaki
z gniazd wyrzucone
w nieskończoną ciemność
wlokące skrzydła
jak tragiczny ciężar
są ludzie
po których miejsca
krzyczą.”
Ks.W. Buryła


Jak żyć, gdy każde miejsce, każdy ślad
krzyczy...
Szymonku...

Śmierć boli nie tych, którzy odchodzą, lecz tych, co wśród żywych pozostają.
SPOCZYWAJ W POKOJU ((*))((*))

Ach, jak mi smutno!
Mój anioł mnie opuścił
w daleki odbiegł świat
i próżno wzywam, ażeby mi zwrócił
zabranych marzeń kwiat.

Ach,jak mi smutno !
Cień mnie już otacza
posępny grobu cień:
serce się jeszcze zrywa i rozpacza
szukając jasnych tchnień;
ale na próżno przeszłość oskarża
rozrzutną...
cięży już nad nim niewidzialna ręka-
ach, jak mi smutno !

Adam Asnyk.

Szymonciu
...bardzo nam smutno i źle bez Ciebie
Kochamy Cię bardzo i tęsknimy...

Szymon...[*]..

wiem że tam jesteś
zamiatając wiatrem
tysiące pożółkłych liści
w szumie ulicy
czuje Twój zagubiony wzrok

ulatniająca dusza
wciąż żyje
namiastką
rozprzestrzeniającego ciepła
Rośnie we mnie
Jak echo powracając

w szeleście traw
wypatruje Twego cienia
który niczym spłoszony gołąb
ulatuje nienamacalną nadzieją
w swym pośpiechu

czuje cię gdzieś obok
stoisz na łonie
nieskazitelności
a twe przeźrocze płonie
w źrenicach płyną krwawe
potoki
łez

córka śp. Leokadii Czerskiej
siostra śp. Bogusia Czerskiego


() () ()
[] [] []



Wspomnienia pozwalają na chwilę szczęścia ... bo pomyśleć to znaczy wciąż pamiętać .... (*) PAMIĘTAM (*)


.............))
............(,))
...........((,)))
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
.........|^^^^|
*****************

() () ()
[] [] []