Słońce na niebie gaśnie za rzeką
zmierzch ma zapach siana i snu,
pójdę przed siebie, pójdę daleko
za ostatni las białych brzóz.

Pójdę daleko, pójdę na łąki
malowane złotem i rdzą,
zwierzę się wierzbom z naszej rozłąki
wierzby wierzą szeptom i łzom.

Tęsknię za Tobą, płaczę po Tobie
płaczą ze mną rosy i mgły,
w ciszy drżą słowa,
których nie powiem
bo rozumiesz je tylko Ty.

Pójdę daleko, pójdę na łąki
malowane złotem i rdzą,
zwierzę się wierzbom z naszej rozłąki
wierzby wierzą szeptom
wierzby wierzą szeptom i łzom.

Szymonciu
...nie mogę znieść tej okrutnej rozłąki
....bardzo Cię kocham i straszliwie
tęsknię za Tobą moje serce!!!!!!...

„Może spotkamy się
Tam, gdzie trafi każdy z nas,
Tam gdzie życie będzie snem,
Może spotkamy się
Tam, gdzie w miejscu stoi czas,
Za sto lat, za rok, za dzień.”

Tumidajewicz

WCZORAJSZE I DZISIEJSZE
ŚWIATEŁKO NIECH PŁONIE
.....(\ ***/)
.....( \(_)/ )
.....(_ /|\ _)
......./___\.....((*)) ((*))

P A M I Ę T A M

Dla Ciebie Aniołku światełko mojej pamięci (*)

Nie ma już gniewu
Wyczerpał się
Nie ma już strachu
Oswoił się.
Nie ma już łez
Zabrakło ich
Nie ma już cierpienia
Zatracił się w marzeniach
Nie ma już melodii
Ugrzęzła w gardle.
Nie ma już słów
Zapadły się w przepaść.
Nie ma już słońca
Wyblakło na niebie.

Nie ma już Ciebie

Reszta nie ma znaczenia...


Dobranoc aniele(*)
Stasiu,ja rowniez dziekuje za sliczne wpisy i pamiec o Jarusiu.dziekuje

Aniołku promyk słońca dla Ciebie i nasza pamięć. Jesteśmy i pamiętamy

"Rozpacz jest upadkiem, z którego trzeba powstać." - ks. Jan Twardowski
Słowa są proste, ale jakże trudno jest powstać z tej rozpaczy po odejściu Bliskich Kochanych nam Osób. Moja pamięć i modlitwa na dziś (*)

KTO ŻYJE
_w sercach tych,
__którzy pozostają
_______NIE UMIERA

Twoje ślady tu zostały one solą są,
na rozdarte jeszcze wciąż serca rany.

......[*]

W piatkowe popoludnie posylam swiatelka cudne(*)(*)(*)
Szymonku (*)(*)
(*)
Przytulam mamunie.Stasie..Renia


Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam; nie zasnęłam też.
Jestem tysiącem wiatrów dmących.
Jestem diamentowym błyskiem na śniegu lśniącym.
Jestem na skoszonym zbożu światłem promiennym.
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym.
Kiedy tyś w porannej ciszy zbudzony,
Jestem ruchem - szybkim, wznoszonym,
Ptaków cichych w locie krążących.
Jestem łagodnym gwiazd blaskiem nocnym.
Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam; nie zasnęłam też.
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo.
Nie ma mnie tam. Ja nie umarłem ....