A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

(*)(*)(*)(*)(*)

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

Spoczywaj w spokoju

Oddajmy sobie serca
Uciśmy w sobie złość
I nie wierzmy tym którzy mówią:
Miłość kiedyś się kończy

Jak ptak frunie przez świat
Wiatr niech rozwiewa włosy nam
I pamiętajmy, że tylko jeden raz...

Tylko jeden raz odwiedzamy świat...

Fioletowe, złote chryzantemy-
Kwiaty jesienne posyłam ci w darze...

Fioletowe, złote chryzantemy,
Cudownych wspomnień dalekie miraże...

Niech nam błyszczą poprzez mgieł tęsknotę
Marzen cudnych chryzantemy złote !

Zaduszki
"kręte alejki wiodące przez ziemię
znaczone krzyżami
poświata płomieni wypełnia
ogrom ciemności
i cisza zmieszana z zadumą
otwiera jak klucz grobowe milczenie
spotkanie dwóch światów,
które są tak odległe
jednak bliskie bo związane
z człowiekiem
to życie
to jedność
to Zaduszki.

ŚWIATEŁKA DO NIEBA

Tańcują wspomnienia
Na zimnym marmurze
Płomieniem świecy przywołane
Nie pozwalają zapomnieć
Gorącem serc ogrzane

1 Listopada

Dzisiaj cmentarze zniczami rozświecą
Pyłki chryzantem wypełnią powietrze
Splecione ze świec dymem, ku niebu polecą
Kołysząc się lekko na wietrze.

Nad grobem bliskich nam osób
Odżyją wspomnienia, obraz ich życia powróci
Obraz...którego zapomnieć nie sposób
Obraz...który nas cieszył...a dzisiaj smuci..


ŚWIATEŁKA PAMIĘCI POSYŁAMY DO NIEBA

Pamiętamy zawsze i wszędzie **** .

Wiatr wydyma
płową opończę jesieni
Zapach liści
coraz dotkliwszy
Przed kurtyną lasu
załamuje ręce brzoza
Na skraju snu
ptak pamięci
szuka echa twojego imienia
gdy po niebieskich
błądzisz wrzosowiskach

Zapalmy znicze,
za tych których zabrał Bóg.
Pomódlmy się za nich,
by dostąpili zbawienia.
Pomódlmy się za dusze,
które błądzą, by mogli się skąpać
w jasnym blasku chwały Jedynego.

Zamknięta Księga Życia
Nic w niej już nie dopisze
z tą księgą przed stwórcą staje
i błagam o zmiłowanie