SŁAWOMIR KRÓLIKOWSKI

...odszedłeś tak niespodziewanie,
zabrakło czasu na pożegnanie...

Nie zdażyłeś nacieszyć się Robertem tutaj,
widziałeś pierwszego jego ząbka ,ale nie byłeś
jak pisał pierwsze literki,potrafił powiedzieć kocham
i po raz pierwszy przyjął Pana Jezusa do swego serduszka.
Ominęły Cię Jego kolejne urodziny i tylko z góry mogłeś patrzeć i być dumny ze swojego wnuka,który podobnie jak Ty
był wspaniałym człowiekiem.
Dziś jesteście już razem,to Ty teraz będziesz się Nim opiekował
przez następne lata,to Ty będziesz na Jego 18-tych urodzinach i dasz Mu ciepło i miłość ,której my już nie możemy...
Przytul Go mocno i pomóż mu stawiać pierwsze kroki w świecie,
tak odmiennym od tego tutaj.Wierzę głeboko,że jesteście szczęśliwi w domu Boga Ojca i teraz będziecie już zawsze razem...

Bardzo Was kochamy