Mamo
Kiedy wreszcie mnie zabraknie nie rozpaczaj.
Pamiętaj o tym co za chwile napisze.
Nasze serca, moje i twoje. stanowią jedność...
Biją zawsze i niezmiennie jednym rytmem.
Taktem którego nic nie jest w stanie zakłócić.
A kiedy mnie już nie będzie, a ty będziesz odczuwała tęsknotę....Wtedy połóż swoją rękę na piersi i wsłuchaj się w rytm uderzeń swego serca.
I wiedz że gdzieś tam...gdziekolwiek się znajdę, z mojej piersi będzie się dało dosłyszeć ten sam odgłos.Ten sam rytm.
Rytm naszej nieskończonej i wiecznej miłości.
Rytm którego nawet śmierć nie jest w stanie przerwać.
Bo nawet ona....nie ma takiej mocy.

Sebastianie
Gdyby nasza miłość mogła Cię ocalić, nigdy byś od nas nie odszedł.
Kochać kogoś a potem stracić to jak kupić szczęście a łzami zapłacić.

Jakie krótkie było twe życie...
Młodość swą zabrałeś ze sobą a nas na wieki okryłeś żałobą...


SEBASTIANKU, TAK MOCNO CIĘ KOCHAM....
CIOCIA BASIA



"...nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych..."