Roman Czapczyk

Nie mówcie tym,
którzy stracili ukochanych,
że „czas zagoi rany\" .
Nie mówcie, że
„oni już nie cierpią\".
Najlepiej nie mówcie nic...
Czas, tych ran nie leczy -
rany pozostają,
bo śmierć ukochanych
jest też trochę,
śmiercią nas samych.

Coś w nas umiera.
Żyjemy, ale nic
nie jest tak,
jak było przedtem,
już nie jesteśmy
tacy sami...
Wielkanocne światełko
tata Paweł

Słowa nie wyrażą cierpienia,
łzy nie umniejszą bólu,
słońce nie rozjaśni twarzy,
nic już nie będzie takie jak było....

Jaśniutkie światełko mej pamięci niech zawsze płonie
tata Paweł

╬╬════════════════════════════
╬╬══════════════════════
║║Jak Cię odnaleźć, proszę powiedz mi.
║║By się spełniły marzenia i sny.
║║Lecz wiem na pewno, że nadejdzie taki czas,
║║że serca nasze znów połączą nas.
║║Wiem, że przeminą okrutne te dni...
║║Bo Ty i ja to MY...
║║
___________mama_____________

♥♥¸¸.•*´¯`♥♥♥¸¸.•*´¯`♥♥
_۩۩۩۩۩۩ __۩۩۩۩۩۩ »(—♥—)»
۩۩۩۩۩۩۩۩ _۩۩۩۩۩۩۩ »(—♥—)»
۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩ _»(—♥—)»
_۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩ __»(—♥—)»
___۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩۩ __»(—♥—)»
______۩۩۩۩۩۩ ___»(—♥—)»
_________۩____»(—♥—)» ☆☆☆☆☆☆☆☆ 
║║
║║
║║░░ Światełko dla Ciebie Romku❤ ❤ ❤ ░░░
╬╬═════════════════════════ mama Jadwiga
╬╬═══════════════════════════════

Kolejne światełko dla Ciebie
mama i tata

swiąteczne światełko pamięci dla Ciebie synku.
rodzice Jadwiga i Paweł

Lata przeminą, ból nie przeminie.... Bo serce płacze, choć wyschły łz Pamięć o Tobie z tęsknotą zmieszana Zostanie do końca moich dni...

/\"Życie kończy się - miłość nie,
Wiem że mnie szukacie.....
Znajdziecie mnie w swoim sercu
ponieważ tam jest moje miejsce.
Żyję w Was dalej\".

mama

Kto dziś tu przyjdzie, łzę uroni
Zaduma się i żnicz zapali,
Tęsknota w sercu znów się chroni
Bo cierpią ci, co tu zostali.

listopadowe światełko pamięci
tata

Listopadowe Światełko Pamięci Wiecznej ....

.......................((,))
...................[*]▒*▒[*]
...................[*]▒*▒[*]
...................[*]▒*▒[*]
...................[*]▒*▒[*]
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Jest taki dzień w roku...
Kiedy refleksja w serce się wkrada,
deszczowy zazwyczaj i zimny...
dzień...1-ego listopada.

To taki czas zadumy,
modlitwy nad zmarłych duszami.
Choć ICH już nie ma wśród nas...
kochamy nadal, więc pamiętamy.

Patrzę na płomień tlący się w zniczu.
Smutek i żal się we mnie budzi.
Spoglądam w niebo i zadaję pytanie:
„Dlaczego Boże, zabierasz dobrych ludzi?”

Zabierasz tych, co mają serca szlachetne.
A ci bez niego po ziemi stąpają.
Dlaczego śmierć musi rozdzielać tych...
którzy tak bardzo się kochają.
Kiedy już opuszczam bramy cmentarza...
zmarłe dusze żegnam powoli...
Nie proszę Boga o życie, ale mam nadzieję...
że za rok tu przyjść mi pozwoli...
tata