Pamiętam... ((*))

Siostra śp. Marcina Malara

◢◤◥◣◢◤◥◣◢◤◥◣ ◢◤◥◣◢◤◥◣◢◤◥◣
Bliska śp. rodziny HERMANOWICZ,
śp.M.SZKOP; śp.Z.WINNICKIEJ
śp. D. RÓŻYCKIEJ; śp. E. GAJEK
◥◣◢◤◥◣◢◤◥◣◢◤ ◥◣◢◤◥◣◢◤◥◣◢◤


❀`````````(
❀````````))
❀````````( (
❀````````)
❀```````/ ( (
❀``````( ( , ) )
❀``````( ( , )) )
❀`````( (( , ) ))
❀`````( ( (( , )) )
❀`````__.||/.__
❀```[[ ╣████╠]]
❀```[[ ╣████╠]]
❀```[[ ╣████╠]]
❀```[[ ╣████╠]]
❀```[[ ╣████╠]]
❀```[[ ╣████╠]]

❀ •*~*• ❀ •*~*• ❀ •*~*• ❀
MODLITWY SZEPT
I ŚWIATEŁKA BLASK
NA ZNAK MOJEJ
NIEUSTAJĄCEJ PAMIĘCI
❀ •*~*• ❀ •*~*• ❀ •*~*• ❀

Z serca dziękuję za każde zapalone światełko mojej Anielskiej Rodzince.
Pozdrawiam serdecznie. Hanka

~♥~♥~♥~♥~♥~♥~
ŚWIATEŁKO
PAMIĘCI
~♥~♥~♥~♥~♥~♥~

♥```
♥```
♥```````)
♥```````((
♥```````)))
♥``````((())
♥``````(()))
♥``````((()))
♥`````[<^>]
♥`````[<^>]
♥`````[<^>]
♥`````[<^>]
♥`````[<^>]
♥`````[<^>]
~♥~♥~♥~♥~♥~♥~
SPOCZYWAJ
W POKOJU
~♥~♥~♥~♥~♥~♥~
Ci,którzy są już w krainie ciszy
odchodząc kiedyś od nas ciałem
zostali duszą co wszystko słyszy
opiekując się nami przez dni całe.

Oni przekroczyli już życia próg
ten najwyższy,który i nas czeka
albowiem o tym postanowił Bóg,
że taki jest życia kres człowieka.
~♥~♥~♥~♥~♥~♥~

SYNKU...KOCHAMY CIEBIE...
TAK BARDZO DODAJESZ NAM SIŁ...
KOCHAMY CIEBIE NASZ ANIOŁKU...
CZUJEMY TWĄ OBECNOŚĆ...
DZIĘKUJEMY...
(*)(*)(*(...(*)(*)(*)...(*)(*)(*)...

PAMIĘTAM ROBERCIE
I ZAPALAM ŚWIATEŁKO
DOŁĄCZAJĄC MODLITWĘ
.....(\ ***/)
.....( \(_)/ )
.....(_ /|\ _)
......./___\.....((*)) ((*))


***************************
Pozdrawiam Tych, którym tak bardzo
CIEBIE brak -Ela
***************************

______)
_____((
_____) )
____(░
.___)░\
___/░░   
___/░,░(
___░)░/  
____⑄⑄⑄
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
[[[[[[[[[]]]]]]]]

SYNKU MÓJ ANIOŁKU..

DZIĘKUJĘ ZA DZISIEJSZY DZIEŃ, PEŁEN TWYCH ŁASKAWYCH TROSK...,ŻE MOGLIŚMY ZROBIĆ TO...O CZYM MARZYŁEŚ DLA NAS TY..KOCHAMY CIEBIE Z CAŁYCH SIŁ...
BO ZAWSZE JESTEŚ Z NAMI..TYLKO TY...
K.C.S.B.M NA ZAWSZE...

______)
_____((
_____) )
____(░
.___)░\
___/░░   
___/░,░(
___░)░/  
____⑄⑄⑄
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
__[⑄❀♡❀⑄]
[[[[[[[[[]]]]]]]

♥ ____°-(¯`•♥•´¯)-°____ ♥
♥ZAWSZE W MOIM SERCU♥
◕●◦______ •♥• ______◦●◕
╔═ ((¯`•»(`•♥•´)«•´¯)) ═╗

Tęsknota jest nie do zniesienia.....

________<♥>__

_<♥> ROBERCIE _<♥>

________<♥>__

Słyszę płacz głośny, czyjeś szlochanie,
podchodzę bliżej i widzę ostatnie pożegnanie.
Niebo okryło się chmurą w żałobie,
ja stoję przy pustym jeszcze grobie.
Tylko dzwon słychać,
ten dzwon, który prowadzi w drodze ostatniej
do ciemnej mogiły i do ziemi bratniej.
Deszcz zaczął padać, jakby świat opłakiwał
los nieboszczyka-rozłożę parasol-
z kaplicy płynie żałobna muzyka.
A może to sen? Może to tylko zwykły sen?
Uszczypnę się, boli!
Jednak naprawdę ktoś utknął w niedoli.
O! już widzę orszak żałobny zwłoki wyprowadza,
na przodzie rodzina, płacząc wniebogłosy
swoją rozpacz zdradza.
Już trumna wyłania się z murów kaplicy,
ja oczom nie wierzę,
w głowie mam straszne bicie dzwonnicy.
O Boże, to dziecko! Po trumnie poznaje,
oczy moje łzą zaszły, serce mi się kraje.
Jakie to nieszczęście, jaka straszna trwoga,
swe dziecko kochane oddać w ręce Boga.
Na zawsze stracić syna, lub córkę kochaną,
na zawsze stracić nadzieję przez lata budowaną.
Gardło żal mi przycisnął, jednak nie wytrzymałem,
ukryłem w dłoniach powieki i głośno zapłakałem.
Trumna w gotowości nad mogiłą ciąży,
by za krótką chwilę w nicość się pogrążyć.
Jeszcze ksiądz do Nieba modły swe zanosi,
teraz się pochyla, garść ziemi podnosi
i na drewno sypie......
Zaczyna opadać, schodzi, gdzie jej meta,
lecz z tłumu wybiega dość młoda kobieta
i nad grobem pada skubiąc włosy z głowy,
władzę nad nią sprawuje smutek betonowy.
Mąż odciąga ją, coś szepcze do ucha,
ona jest w amoku, wcale go nie słucha!
Jednak po chwili cofa się i klęka.....
Grabarze łopaty już dzierżą w swych rękach.
Potem krzyż wbijają, każdy wieniec składa,
teraz kondolencje od księdza, sąsiada.

Nagle się ocknąłem z mego zamyślenia,
cisza w uszach szumi, mrokiem zaszła ziemia.
Nigdzie już nie widzę śladu żywej duszy,
tylko podmuch wiatru liśćmi drzew poruszył.
Na chwilę przystanę, bo widzę gołębia,
wyfrunął z cmentarza, w ciemność się zagłębia.
Pewnie dusza mała wędruje do Pana,
by za chwile przed nim upaść na kolana.
Na zawsze w pamięci mojej pozostanie
dzień, w którym los dziecka nawet nie ocalił.

Krystian Kucia

DOBRANOC...RENIULEK
M.JARECZKA PYRSAKA