ROBERT NOWICKI

Sobotnie światełko pamięci ((*))

Siostra śp. Marcina Malara

Zamknąć oczy, nie myśleć.
Nie męczyć się rozmowami.
Zamknąć oczy i usnąć,
Odpłynąć z aniołami.
Zamknąć oczy, nie tęsknić,
Uciekać przed smutkami.
Zamknąć oczy, nie cierpiec,
Schować się między snami.

Robercie pamiętam...

Bogusiu przytulam Cię mocno. Kasia.

W ciszy słów
Każdy dźwięk
Sprawia ból
Serca lęk

Miałeś być
W moim śnie
Odnaleźć
I bronić mnie

W blasku dnia
Każdy cień
Jest jak noc
Nie ma Cię

Zanim świat
Skończy się
Znajdziemy
Drogę do serc

Na najdalszej z gwiazd
Jak skarb
Tam ukryłam swoją miłość

Do najdalszej z gwiazd
Choć ty
Jesteś blisko

Do najdalszej z gwiazd
By tam
To pragnienie się spełniło

Na najdalszej z gwiazd
Więc ty
Tam bądź

Wierzę w cud
Kiedy łka
Z twoich nut
Pieśń o łzach

Muzyka w ciszy jest
Jak zaklęty kwiat
Tylko raz
Na wiele lat

Na najdalszej z gwiazd...

<***>PAMIĘTAM ROBERCIE<***>

=====================
"Tam na dnie został Twój ślad głęboko
tam wciąż Twoja uśmiechnięta twarz
Tam na dnie został Twój ślad
i wielki żal bo świat się pomylił..."

TĘSKNIMY TAK BARDZO ZA NASZYMI ANIOŁKAMI<***>
SPOKOJNEJ NOCY ZYCZE...RENIULEK

Ja czekam na ciebie wśród marzeń,

Samotnie się błąkam po nocy,

Zasypiam pod liściem tęsknoty,

Znów ciche wspomnienie...

_____.۩
_____۩۩
____۩__۩
___۩____۩
__۩__۩۩__۩
___۩_۩۩_۩
_____۩۩___
_ [| ◕◈◕◈◕ |]
_ [| ◕◈◕◈◕ |]
_ [| ◕◈◕◈◕ |]
_ [| ◕◈◕◈◕ |]
_ [| ◕◈◕◈◕ |]
_ [| ◕◈◕◈◕ |]

Robert...

***TYLKO CISZA***
pozostać może na
mych ustach

Gdy słowa zatrzymane
w sercu
zostaną tam na zawsze...

***Nieustające światełko pamieci***

Nie ma Ciebie wśród nas...
choć tęskno nam za Tobą.
Po tamtej stronie chmur,
jest inny lepszy świat.
Jasne anioły utuliły Cię
do wiecznego snu.....
a Ty uśmiechasz się zza nieba kręgu,
bo kiedyś gdy skończy się świat.....
spotkamy się wśród jasnych nieba łąk..

†♥†♥†♥†♥†♥†

Najjaśniejsze światełko mojej pamięci niech zawsze dla Ciebie płonie ROBERKU

Spoczywaj w pokoju Aniołku a światłość wiekuista niech Tobie świeci na wieki wieków.

Jesień

Zanurzać, zanurzać się
w ogrody rudej jesieni
i liście zrywać kolejno
jakby godziny istnienia

Chodzić od drzewa do drzewa
od bólu i znowu do bólu
cichutko krokiem cierpienia
by wiatru nie zbudzić ze snu

I liście zrywać bez żalu
z uśmiechem ciepłym i smutnym
a mały listek ostatni
zostawić komuś i umrzeć ...


Pamiętam w modlitwie...
Nie ma mnie tutaj co dzień...
bo kłopoty z komputerem nie pozwalają mi zostawić śladu swojej pamięci...

W kolejny dzień bólu i tęsknoty zapalam światełko...
(*)
Niech Ci Robercie zawsze płonie...

Wszyscy jesteśmy pielgrzymami zmierzającymi do tego samego celu[*]

(*) Robertowi (*)