W daleką podróż zabrał Cię Bóg,jedną nadzieję nam dając.
Że kiedyś przekroczą niebios próg,Ci,którzy tutaj w bólu zostają.
Kochany Nasz Synku ...!!!

<<**>> ** <<**>> ** <<**>>

W DALEKĄ PODRÓŻ ZABRAŁ CIĘ BÓG...JEDNĄ NADZIEJĘ MI DAJĄC....
ŻE KIEDYŚ PRZEKROCZĘ NIEBIOS PRÓG,JA KTÓRA TUTAJ W BÓLU ZOSTAŁAM...K.C.S.B.M.

<<**>> ** <<**>> ** <<**>>

Dlaczego Panie karzesz samotnością,
gdy jeszcze ciepła jakże wiele w nas?
Na to spotkanie z największą Miłością
prędzej czy później zdąży każde z nas.
Dlaczego dzisiaj właśnie mnie wybrałeś,
gdy jakże wiele pracy czeka na mnie tu.
Co bliskim powiem- Panie- zapomniałeś?
Nie pora iść mi do wiecznego snu.
Jeszcze ostatnich parę serca drgnień o Boże,
nie chcę pożegnać się niemym milczeniem.
Może nie będę dla nich może, może....
może nie będę dla nich smutkiem i cierpieniem.
Widać przeminął sen o ziemskim bycie
jeszcze najdroższą z bliskich sobie, wspomnę.
Jeżeli tak się kończy i zaczyna życie,
jeśli taka Twa wola Panie, to idę już, idę !....
Boże dlaczego odebrałeś nam
radość tego świata?

Śpij snem wiecznym drogi Robercie
I śnij o tych którzy Cię kochają i tęsknią za Tobą .

Światełko pamięci. .
[*][*][*].

((**))((**))((**))((**))((**))((**))

TWÓJ ŚWIAT,JEST TAK BARDZO DALEKI...NIECH CIEBIE ANIOŁKU,BÓG SWOJĄ MIŁOŚCIĄ OTOCZY NA WIEKI..

((**))((**))((**))((**))((**))((**))

<<<***>>> *** <<<***>>> *** <<<***>>>

NIKT I NIC MI CIEBIE SYNKU NIE PRZYWRÓCI..
TYLKO PAMIĘĆ WRACA BOLESNA , BEZSENNA,..
CIĘŻKA JAK KAMIEŃ..
KOCHAM...KOCHAM...KOCHAM...

<<<***>>> *** <<<***>>> *** <<<***>>>

Aniołku
Bez CIEBIE świat
ma inne barwy....
[*]
Światełko pamieci

Dziękuję za zapalone światełka
u mojego męża i pamieć

Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam; nie zasnąłem też.

Jestem tysiącem wiatrów dmiących.
Jestem diamentowym błyskiem na śniegu lśniącym.
Jestem na skoszonym zbożu światłem promiennym.
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym.

Kiedy tyś w porannej ciszy zbudzony
Jestem ruchem - szybkim, wznoszonym,
Ptaków cichych w locie krążących
Jestem łagodnym gwiazd blaskiem nocnym.

Nie stój nad mym grobem i nie roń łeż.
Nie ma mnie tam; nie zasnąłem też.
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo.
Nie ma mnie tam. Ja nie umarłem

Anielskie śpiewają chóry
W gwiaździstym błękitów morzu,
Wśród nocnej ciszy, przy łożu
Sennej natury.

Śpiewają tej biednej ziemi,
Co wiecznie w świeżej żałobie
Jak matka płacze na grobie
Za dziećmi swemi.

Śpiewają ludziom, co dyszą
W codziennym a krwawym trudzie,
Lecz biedni, zmęczeni ludzie
Pieśni nie słyszą.

I tylko ci, którzy toną
W wielkiej miłości pragnieniu,
Ci słyszą w serc swoich drżeniu
Tę pieśń natchnioną!
Autor: Asnyk Adam

Pamiętam Robercie...