Robert Mączyński

synku za chwilę święta nie wiem jak je przeżyjemyy chętnie zasnęlabym i obudziłabym się po świętach ale nie da się tak musimy przez ten radosny a dla nas smutny czas przejśc wiem syneczku że będziesz z nami chociaż niewidoczny ale napewno będziesz
tomek mnie tak mobilizuje do tego żeby wigilię w domu zrobić ja najchętniej ucieklabym i przeczekala ten czas ale muszę wziąść się w garść i pomyśleć że przecież ty tu będziesz i twoi bracia tomek i michał.przygotuję potrawy takie jak lubiłeś bo ty synku zawsze lubiłeś to co mama przygotowywała i tym razem tak będzie chociaż już nie będzie tak jak dawniej już nigdy tak nie będzie syneczku kocham cię

My..
Źli,zrozpaczeni,nieobecni
Ofiary bezradności
Torturowani wspomnieniami
Ranieni świadomością że Was nie ma
Uczymy się żyć od nowa
Bez Was...
Czy to możliwe?...



..dzięki mamo Roberta za piękny wpis u Adka

Pamiętajmy! Jednak życie toczy się dalej-Robert jest daleko-a zarazem blisko! Nauczmy się żyć z Nim na codzień-jednak dajmy mu odejść w spokoju. Jeśli nie pogodzimy się z jego śmiercią nie będzie mógł "żyć" w spokoju w niebie.

Tak bardzo mi Ciebie brak... Niewiem kiedy znowu Cię zobaczę... Tęsknie tak bardzo... Ciągle jeszcze czuje Cię obok...Staram się nie zapomnieć twej twarzy, dotyku i śmiechu

jwk wypełnić pustkę która pozostała z chwilą twojego nagłego odejscia jak pogodzić się z myślą że już tutaj ciebie nie ma?

Cześć Robaj!!!Wpadnij i powiedz co tam u Ciebie jak będziesz miał chwile:-)Pozdrawiam i do zobaczenia

(*)(*)(*) światełko dla Ciebie Robercie (*)(*)(*)

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą... Wieczne odpocznienie radź mu dać Panie... [*]

............).........
...........(,)........
.........__'|'__.......
.........(""""_)......
promyczek dla CIEBIE