Rafał S.

„Kiedy odchodzi przyjaciel, coś we mnie umiera.” Gore Vidal (Edgar Box)

Wspomnienie Rafała, chłopca o chmurnym spojrzeniu, delikatnym uśmiechu, który odszedł od nas niespodziewanie, zbyt szybko!

Rafał był wspaniałym synem, kochał swoich rodziców, był dla nich radością i oparciem. Służył im pomocą, dobrą radą. Był bardzo przez nich kochany.

Rafał był najlepszym bratem jakiego można sobie wyobrazić, brat i niezawodny przyjaciel w jednym. Był niezwykle opiekuńczy dla swej siostry, w dniu jej ślubu powiedział: "Siostra, gdyby kiedykolwiek, ktokolwiek zrobił Ci krzywdę to pamiętaj że masz brata!" Takie krótkie zdanie, a jak wiele znaczy! Do dzisiaj brzmi w uszach! Zawsze można było na niego liczyć, a najważniejsza była świadomość, że cokolwiek na świecie by się nie wydarzyło to zawsze jest Rafał: opoka, oparcie, gotowy rzucić wszystko, zeby przybiec z ratunkiem, pomocą, obetrzeć łzy, ale tez cieszyć sie wspólnie, świętowac sukcesy... Siostra kochała go jak nikogo innego na świecie, bez wahania zrobiłaby dla niego wszystko!

Rafał był wspaniałym wujkiem, obydwaj siostrzeńcy przepadali wprost za nim! Kiedy ich odwiedzał w domu było święto. Chłopcy czekali na swojego wujka, żeby się z nim powygłupiać i opowiedzieć mu o różnych ważnych dla siebie sprawach, a on zawsze miał czas, aby ich wysłuchać. Siostrzenicy nie było dane poznać wujka na tym świecie.....

Rafał był najlepszym przyjacielem. Przyjaźń to wartość, która była dla niego najcenniejsza. Był otoczony różnymi ludźmi, wszyscy go szanowali i bardziej niż lubili. Nigdy nikomu nie odmówił pomocy, dla każdego miał dobre słowo. Miał fantastyczne poczucie humoru, przebywanie w jego towarzystwie to była czysta przyjemność. Lubił żyć: narty, kajak, taniec, wycieczki bliższe i dalsze, ogniska i grillowanie, spotkanie w kawiarniach i prywatki, a najważniejsze aby to wszystko odbywało się z przyjaciółmi.

Rafał właściwie nie miał złych cech. Był przyjacielski, dobry, nigdy nikogo nie skrzywdził nawet złym słowem, czy krzywym spojrzeniem. Jeśli w jego obecności ktoś źle mówił o innej osobie to Rafał albo starał się zmienić temat, albo wychodził... Zawsze gotów był bronić słabszych i pomagać potrzebującym. Nikim nie gardził, nikogo nie pouczał, nikogo nie lekceważył. Pamiętam, że nie pozwolił nawet powiedzieć złego słowa o tych, którzy go skrzywdzili.

Rafał był katolikiem, był zawsze wierny nauce kościoła, nawet jeśli musiał iść pod prąd.

Taki był... Może był aniołem, który przez chwilę mógł swoją osobą sprawić, aby świat był lepszy?

Odszedł nagle. Zginął na autostradzie w Niemczech z winy innego kierowcy....

PS. Ja, jego siostra, pisząc epitafium kilka lat temu płakałam, teraz, po prawie 8 latach nie mogę o moim bracie mówić z nikim, ponieważ głos grzęźnie mi w gardle. Nikomu - ani rodzinie, ani przyjaciołom nie podałam linku do tej strony, ciągle brakuje mi siły aby to zrobić... 

Wszystkim, którzy przypadkowo trafia na tę stronę, dziękuję za wirtualne światełko dla mojego brata.