Przemysław Kuc

światełko dla Ciebie

NOC....
pełno gwiazd,a Ciebie już nie ma...
NOC....
nie ma już nas,zaznałeś smaku nieba...

Nie ma Cię przy mnie,
zamknąłeś powieki
czy kiedyś Cię spotkam?
Odszedłeś na wieki...
Twe ciało zmęczone
wciąż powtarzało
że życie skończone,
że nic nie zostało...

NOC....
tak pusto tu bez Ciebie...
NOC....
ja na Ziemi, a ty w niebie...
COŚ....
rozdzieliło nas na wieki...

Gdzie byś nie wędrował,
w słońcu czy we mgle,
gdzie byś nie żeglował
zapamiętaj że,
nie uciekniesz już mi
nawet w porze snu,
bo ja z całych sił
wciąż czekam tu......

Czsa tych ran nie leczy,
Pozostają,
Bo śmierć ukochanych jest też trochę,
Śmiercią nas samych
Coś w nas umier,
Żyjemy,ale nic,
Nie jest tak,
Jak było przedtem,
Już nie jesteśmy tacy sami ...

Słowa nie wyrażą cierpienia,
łzy nie umniejszą bólu,
słońce nie rozjaśni twarzy,
nic juz nie będzie takie jak było.

(*)Śpij Aniołu

Czas, leczy rany, ale pozostawia blizny po stracie ukochanej osoby.
Z każdym dniem ból przeradza się w Tęsknotę…
Tęsknota .. pogłębia się z miesiąca na miesiąc ….
Nigdy nie jesteśmy wstanie pogodzić się z odejściem ukochanej osoby…
Nigdy nie otrzymamy odpowiedzi na pytania:
Dlaczego los tak zadecydował?
Dlaczego właśnie mnie to spotkało?
Dlaczego…????? Dlaczego….????